ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ-ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

Στις εκλογές του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, την Παρασκευή 18/3

Στηρίζουμε - ψηφίζουμε Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση

Μακάρι όλες οι παρατάξεις του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων να είχαν τόσο έντονη παρουσία όλο το χρόνο, όση έχουν τις τελευταίες μέρες πριν από τις εκλογές! Αυτό θα μας είχε βοηθήσει να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας με καλύτερα αποτελέσματα εδώ και αρκετό καιρό…

Από τις προηγούμενες εκλογές ως σήμερα, η μαζικοποίηση του Συλλόγου με την εγγραφή των αορίστου χρόνου συναδέλφων, αλλά και των συναφών ειδικοτήτων (ιστορικοί τέχνης, εθνολόγοι-λαογράφοι), βοήθησε στο να αλλάξει η στοχοθεσία και ο πολιτικός λόγος του ΣΕΑ. Τα ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοι προσεγγίστηκαν πιο σφαιρικά, ενώ ταυτόχρονα αμβλύνθηκαν οι πλαστές διαφοροποιήσεις (μόνιμοι-αορίστου χρόνου, παλιοί-νέοι κ.λπ.). Με τη συμβολή όλων, ο ΣΕΑ έδωσε μια μεγάλη μάχη, που είναι ακόμη ανοιχτή, ενάντια στη νομική μορφή προσώπου δημοσίου δικαίου που πήρε το νέο Μουσείο Ακρόπολης, συντόνισε τη δράση και τις κινητοποιήσεις του με άλλους Συλλόγους και προσπάθησε να υπερασπίσει τα δικαιώματα όλων των μελών του (όχι πάντα με επιτυχία).

Σε αυτή την πορεία, υπήρξαν πολλές αντιφάσεις και πισωγυρίσματα, καθώς η στάση της πλειοψηφούσας παράταξης (ΕΣΔΑ) είχε συνέπειες στη λειτουργία (και κυρίως την απραξία) του Συλλόγου –ιδιαίτερα μάλιστα μετά τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές. Συχνά καλλιεργήθηκαν αυταπάτες για την «καλή προαίρεση» της πολιτικής ηγεσίας, υποτιμήθηκε η σημασία συμμετοχής του ΣΕΑ στις πανεργατικές κινητοποιήσεις, δεν στηρίχτηκαν οι συνάδελφοι στην περιφέρεια, ενώ αρκετές αποφάσεις έμειναν στα χαρτιά -ακόμη και οι ημερίδες που θα οργάνωνε ο ΣΕΑ για την ενημέρωση των μελών του. Ενδιαφέρουσες συζητήσεις, όπως η πρόταση για τον Οργανισμό του Υπουργείου, κρατήθηκαν ερμητικά κλεισμένες στο πλαίσιο του ΔΣ, σα να υπήρχε μια φοβία απέναντι στους συναδέλφους (για να μη χάσουν κάποιοι ψηφαλάκια;)

Όλα αυτά μεγάλωσαν την απόσταση που αισθάνονται τα μέλη του ΣΕΑ από το ΔΣ και τον Σύλλογο, τον οποίο πολλοί συνάδελφοι δεν θεωρούν «δικό τους», με προφανή αντίκτυπο στην αποτελεσματικότητα των διεκδικήσεων μας: πώς να έχεις αποτέλεσμα στον όποιο αγώνα αν αυτός δεν αγκαλιαστεί από το σύνολο –ή έστω την πλειοψηφία- των μελών του Συλλόγου;

Απ’ το κακό στο χειρότερο; Οι δηλώσεις του Υπουργού Πολιτισμού (ολίγον, αλλά πάνω απ’ όλα) Τουρισμού δεν αφήνουν καμία αμφιβολία ότι το μόνο που ενδιαφέρει είναι η κερδοφορία. Έτσι εξηγείται η τραγική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει τα Μουσεία και οι υπηρεσίες που δεν ευτύχησαν να έχουν κάτι glamorous να επιδείξουν, όπως το -ευνοημένο ως ΝΠΔΔ- Νέο Μουσείο Ακρόπολης: η υποστελέχωση είναι τραγική, χρήματα δεν δίνονται ούτε για στυλό, τα οδοιπορικά ακόμη αναζητούνται, περικόπτονται οι εκπαιδευτικές άδειες -οσονούπω και οι επιδημίες; Η συρρίκνωση του επιστημονικού έργου των αρχαιολόγων της Υπηρεσίας είναι μια πραγματικότητα. Άλλωστε, πώς να δημοσιεύει κανείς χωρίς χρόνο για μελέτη ή πρόσβαση στις βιβλιοθήκες; Όσο για τη δέσμευση της πολιτικής ηγεσίας (και της πλειοψηφούσας παράταξης) για πρόσβαση στο JSTOR, αποδείχθηκε πως είχε την ισχύ όλων των υπόλοιπων δεσμεύσεων: δεν έγινε τίποτε.

Την ίδια στιγμή, εντείνεται η πίεση που ασκείται από την Κεντρική Διοίκηση για να διεκπεραιωθούν υποθέσεις, παρά το λιγοστό προσωπικό, ειδικά όταν πρόκειται για «μεγάλες επενδύσεις» -οι οποίες μάλιστα έχουν την τάση να εισάγονται προς εξέταση στο ΚΑΣ κατά παράβαση κάθε σειράς προτεραιότητας και πριν καν εισηγηθούν οι αρμόδιες Εφορείες. Άλλωστε το ΚΑΣ έχει αποδείξει ότι, προκειμένου να εξυπηρετήσει συμφέροντα «ημέτερων» (βλ. και περίπτωση Αμυκλαίου) ή εργολάβων, διαθέτει την απαραίτητη ευελιξία ώστε να γνωμοδοτεί, όχι μόνο αντίθετα με τις εισηγήσεις των Εφορειών, αλλά παραβλέποντας προκλητικά τον νόμο και τις φωνές της επιστημονικής κοινότητας. Όσο για το επερχόμενο fast track ξεπούλημα (Ελληνικό, Πρασσονήσι Ρόδου, Ερμιονίδα Αργολίδας κλπ), φαίνεται ότι θα αποτελέσει το τελικό χτύπημα στα ίδια τα μνημεία αλλά και την αρχαιολογική νομοθεσία, καθώς η βασική του αρχή είναι «Νόμος είναι το δίκιο του επενδυτή».

Με τη σχεδιαζόμενη αναδιάρθρωση του κράτους στο πλαίσιο του Καλλικράτη Β΄, τα σενάρια για την Αρχαιολογική Υπηρεσία δίνουν και παίρνουν: συρρίκνωση των αρμοδιοτήτων και των οργανικών θέσεων, υπαγωγή στις Περιφέρειες και στους Δήμους, προσπάθειες για υποχρεωτικές μετατάξεις, αποσπάσεις και μετακινήσεις (με την απειλή της απόλυσης!) στοιχειοθετούν ένα τοπίο εφιαλτικής εργασιακής ανασφάλειας. Την ίδια στιγμή εκατοντάδες συνάδελφοι με πολύτιμη εμπειρία δεν μπορούν να ξαναδουλέψουν ποτέ στο αντικείμενο σπουδών τους, καθώς έχουν κλείσει 24μηνο, ενώ πρόσφατα παρουσιάστηκαν και πάλι προβλήματα στις πολύπαθες αιτήσεις θεραπείας: Φαίνεται ότι όταν πρόκειται για τα δικαιώματα των εργαζομένων, οι προθεσμίες που έχει η Διοίκηση για να διεκπεραιώσει τις υποθέσεις της δεν παίζουν κανέναν απολύτως ρόλο.

Αναρωτιέται κανείς: Μπορεί ο κλαδικός σύλλογος των αρχαιολόγων να γίνει πιο αποτελεσματικός στην υπεράσπιση των στόχων του; Μπορεί ένας σύλλογος επιστημονικού προσωπικού να είναι πιο μαχητικός στις διεκδικήσεις του; Η απάντηση είναι: ναι! Οι μαχόμενοι αρχαιολόγοι του Υπουργείου Πολιτισμού, που καθημερινά παλεύουν ενάντια σε μικρά ή μεγάλα συμφέροντα, έχουν αποδείξει στην πλειονότητά τους, ότι και μυαλό διαθέτουν και θάρρος. Γιατί αυτό να μην αποτυπώνεται και στη δράση του Συλλόγου; Η εποχή που οι ανακοινώσεις του ΣΕΑ ήταν αρκετές για να αλλάζει ο ρους της ιστορίας έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί -αν υποθέσουμε ότι υπήρξαν ποτέ. Σε μια περίοδο που Κυβέρνηση και Τρόικα κουρελιάζουν τους νόμους και το Σύνταγμα, είναι βέβαιο ότι το Υπουργείο δεν πρόκειται να ιδρώσει από τα σκληρά λόγια και τις ανέξοδες απειλές των ανακοινώσεων του Συλλόγου.

Ούτε η απέλπιδα προσπάθεια να καλλιεργήσει ο Σύλλογος «αγαθές σχέσεις» με την εκάστοτε ηγεσία του Υπουργείου μπορεί να δώσει άλλη κατεύθυνση στα αιτήματά μας – παρεκτός ίσως να συμβάλλει σε προσωπικές επιδιώξεις. Τα θέματα που χειρίζεται η πολιτική ηγεσία είναι πολιτικά, και θέλουν πολιτική και συνδικαλιστική αντιμετώπιση. Κανείς δεν πρόκειται να μας «κάνει τα χατίρια» επειδή είναι «φίλος μας». Ή θα καταφέρουμε να επιβάλλουμε τους όρους της συζήτησης, ή θα πάμε πολύ πίσω, όχι μόνο στο μισθό και τα δικαιώματά μας, αλλά και στην ίδια την προστασία των αρχαιοτήτων.

Το «κλειδί» βρίσκεται στη συσπείρωση και τη συνεργασία: Η ασφυκτική κατάσταση που αντιμετωπίζουμε δεν αποτελεί ιδιαιτερότητα του Υπουργείου Πολιτισμού, ούτε μπορεί να λυθεί ερήμην των προβλημάτων της κοινωνίας. Αυτό που αντιμετωπίζουμε είναι η εφαρμογή του Μνημονίου και μιας πολιτικής που θυσιάζει μισθούς, συντάξεις, παιδεία, υγεία, μνημεία, κοινωνικά αγαθά στο βωμό του κέρδους και μιας κακώς εννοούμενης «ανάπτυξης». Μπορούμε να είμαστε κομμάτι ενός ευρύτερου μετώπου, με κοινό στόχο να αλλάξει αυτή η πολιτική! Με τους υπόλοιπους συλλόγους του ΥΠΠΟΤ, αλλά και τα σωματεία των καλλιτεχνών, του Εθνικού Θεάτρου, της Λυρικής. Με τους συναδέλφους μας από την εκπαίδευση, την υγεία, το σύνολο του δημοσίου τομέα. Με τα σωματεία της Δασικής Υπηρεσίας και όλων των ελεγκτικών μηχανισμών που παρακάμπτονται, όπως και η Αρχαιολογική Υπηρεσία, για να προχωρήσουν οι fast track επενδύσεις. Με όλους τους εργαζόμενους, τις κινήσεις πολιτών, τις περιβαλλοντικές κινήσεις, με όσους και όσες πιστεύουν ότι ο πολιτισμός είναι δημόσιο αγαθό και είναι έτοιμοι να τον υπερασπιστούν!

Αυτό δεν είναι απλώς ένας τρόπος πιο αποτελεσματικής συνδικαλιστικής διεκδίκησης. Είναι ένας άλλος τρόπος να δούμε τη δουλειά μας, την επιστήμη μας, τον εαυτό μας. Οι μελέτες μας πάνω στα υλικά αποτυπώματα της ιστορίας καθημερινά μας διδάσκουν ότι η εξέλιξη της κοινωνίας δεν είναι ευθύγραμμη. Ότι όσα σε μια εποχή θεωρούνταν ανέφικτα, σε μιαν άλλη εποχή πρόβαλλαν ως δεδομένα. Αυτό είναι το ίχνος που θέλουν να εξαφανίσουν με τον ασφυκτικό ιδεολογικό οδοστρωτήρα του Μνημονίου: εξάλειψη της ιστορίας από τα σχολεία, λειτουργία των μουσείων και των μνημείων ως τουριστικής ατραξιόν, επιστροφή στους «Μαικήνες» που μπορούν να αγοράσουν «πολιτισμό», στο βωμό της υπηρέτησης ενός συγκεκριμένου μοντέλου καπιταλιστικής ανάπτυξης – αυτού ακριβώς που μας οδήγησε στη σημερινή παγκόσμια οικονομική κρίση!

Κι όμως, μια άλλη πορεία είναι εφικτή

Η επόμενη μέρα στον Σύλλογο απαιτεί ουσιαστική υποστήριξη των αποφάσεων των συνελεύσεων, μαζική συμμετοχή στις κινητοποιήσεις και ριζοσπαστικές δράσεις που να μπλοκάρουν τη λειτουργία του Υπουργείου και να αποτελούν πραγματικό μοχλό πίεσης προς την πολιτική ηγεσία.

Χρειαζόμαστε έναν Σύλλογο:

s Με πολυφωνία και πολιτική αντιπαράθεση μέσα σε δημοκρατικές διαδικασίες, και όχι προσωπικές αντιπαραθέσεις ή κάθε λογής παραγοντισμούς. Με πραγματική ανεξαρτησία από τους ποικίλους μηχανισμούς εξουσίας, την εκάστοτε πολιτική ηγεσία, τα κόμματα.

s Που θα παλεύει για την πραγματική και πλήρη εξίσωση των μελών του, χωρίς διαχωρισμό σε μόνιμους-αορίστου (στα δικαιώματα, στις υποχρεώσεις, το επιστημονικό έργο, τις επιδημίες κ.λπ.).

s Που θα συνδέει την καθημερινή δουλειά του αρχαιολόγου με την οικονομική και θεσμική του αναβάθμιση, με το βλέμμα στραμμένο στον κοινωνικό ρόλο της επιστήμης και της εργασίας, και στην απόδοση των μνημείων σε αυτούς που δικαιωματικά τούς ανήκουν: το κοινωνικό σύνολο.

s Που θα προσπαθεί να διευκολύνει και να υποστηρίζει το επιστημονικό έργο των μελών του και να συμβάλλει στην αναβάθμιση του αρχαιολογικού έργου και τη σύνδεση της αρχαιολογίας με το κοινό μέσα από συλλογικές δράσεις.

s Που να είναι μαχητικός και αποτελεσματικός, που θα παλεύει και θα επιβάλλει τα αιτήματά του μέσα από συλλογικές διαδικασίες και δράσεις, μέσα από διεκδικητικούς μαζικούς αγώνες.

s Με ζωντανά Τοπικά Παραρτήματα και Τοπικές Συνελεύσεις, για να μπορούν να εκφράζονται όλοι οι συνάδελφοι και να οργανώνουν τη δράση τους.

Για όλα αυτά, η Ενωτική προσπαθεί να υπηρετήσει έναν καθαρό συνδικαλιστικό λόγο που εκφέρεται με συνέπεια και συνέχεια από μια συλλογικότητα (και δεν επαφίεται στην «προσωπικότητα» του κάθε υποψηφίου), βρίσκεται σε συνεχή επαφή με τους συναδέλφους διεκδικώντας τη συμμετοχή τους στις δράσεις του Συλλόγου ενάντια σε λογικές ανάθεσης ή «πεφωτισμένων σωτήρων».

Να διεκδικήσουμε συλλογικά:

s ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ. Όχι στο (κατ’ όνομα) ενιαίο μισθολόγιο - φτωχολόγιο! Όχι στην αυθαίρετη σύνδεση μισθού και παραγωγικότητας και στην αξιολόγηση του έργου μας με αποκλειστικά ποσοτικά κριτήρια που θα καθορίσουν ξένοι προς το αντικείμενο τεχνοκράτες. Να καταβληθούν άμεσα τα οφειλόμενα οδοιπορικά σε όλες τις Υπηρεσίες. Να αυξηθεί η αποζημίωση για τις εκτός έδρας μετακινήσεις των αρχαιολόγων στο επίπεδο των αποζημιώσεων των μηχανικών. Να αυξηθεί το αρχαιολογικό επίδομα και να καταβληθεί επίσης στους αρχαιολόγους-μουσειολόγους, ιστορικούς τέχνης, λαογράφους-εθνολόγους, ιστορικούς. Αναγνώριση της προϋπηρεσίας σε εποπτευόμενους φορείς, νομικά πρόσωπα του ΥΠΠΟ και στα μεγάλα έργα.

s ΙΣΟΤΙΜΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΟΛΩΝ των αρχαιολόγων (στις χρεώσεις, τις αναθέσεις, το αρχαιολογικό έργο). Ουσιαστική επιμόρφωση όλων των εργαζομένων με καθεστώς διαφάνειας και με γνώμονα τις πραγματικές ανάγκες των ίδιων και των υπηρεσιών. Εισαγωγικό επιμορφωτικό σεμινάριο για τους μόνιμους και αορίστου χρόνου συναδέλφους. Μία ενιαία σχέση εργασίας για όλους, με τη μονιμοποίηση των συναδέλφων αορίστου χρόνου για να έχουν ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις με τους μόνιμους.

s ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Να σταματήσει η κάλυψη των πάγιων αναγκών με ωρομίσθιο προσωπικό. Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού σύμφωνα με τις ανάγκες των Υπηρεσιών, με ενιαίο, αδιάβλητο σύστημα (ΑΣΕΠ), τουλάχιστον κάθε 2 χρόνια. Καμία κουβέντα για πρόσληψη μέσω συνέντευξης, να εξαιρεθεί ο κλάδος από την υποχρέωση κατοχής διπλώματος ECDL και το νέο «τεστ δεξιοτήτων» του ΑΣΕΠ.

s ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΣΤΙΣ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ, ΜΕΤΑΘΕΣΕΙΣ, ΠΡΟΑΓΩΓΕΣ. Να εφαρμοστούν οι διατάξεις του δημοσιοϋπαλληλικού κώδικα, που προβλέπουν διαφανή τρόπο μεταθέσεων με κατάρτιση ετήσιου πίνακα μεταθετέων, με βάση τα μόρια της προϋπηρεσίας, της οικογενειακής κατάστασης, της παραμονής σε επαρχία/παραμεθόριο κ.λπ. Όχι στις αυθαίρετες μετακινήσεις-αποσπάσεις που προωθεί η ηγεσία του ΥΠΠΟΤ, εν αγνοία των συναδέλφων!

s ΚΑΜΙΑ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ στο βωμό του fast track. Να αποσυρθεί η αντισυνταγματική διάταξη του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων που παραχωρεί την ευθύνη για την «προστασία αρχαιολογικών χώρων και μουσείων» στους Δήμους.

s ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ του Υπουργείου, αν αυτή είναι στην κατεύθυνση της συρρίκνωσης θέσεων και δικαιωμάτων ή υπαγωγής στις Περιφέρειες. Αλλαγή του Οργανισμού, μετά από συζήτηση με όλα τα πρωτοβάθμια σωματεία, στην κατεύθυνση της ενδυνάμωσης των Εφορειών, της καλύτερης εξυπηρέτησης του πολίτη, της ουσιαστικής συνεργασίας όλων των ειδικοτήτων για την προστασία και ανάδειξη των μνημείων, της ενδυνάμωσης του κοινωνικού ρόλου της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και της καθολικής πρόσβασης όλων των πολιτών στην αρχαιολογική κληρονομιά, το νεότερο και σύγχρονο πολιτισμό.

s Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟ ΑΓΑΘΟ. Όχι στην υποχρηματοδότηση και στην εμπλοκή «χορηγών» στο αρχαιολογικό έργο. Να καταργηθεί το εισιτήριο στα μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους για φτωχούς, ανέργους, συνταξιούχους, κοινωνικά αποκλεισμένους (όπως, άλλωστε, καταργήθηκε πέρσι για τα σώματα ασφαλείας!). Να αποκατασταθεί η σχέση Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και κοινωνίας, να κάνουμε τους πολίτες συμμάχους και όχι αντίπαλους στο έργο μας. Να δημιουργήσουμε μια Υπηρεσία με αρχαιολόγους που θα παλεύουν για να είναι το αντικείμενο της εργασίας τους προσιτό σε όλους τους πολίτες, σε σύνδεση με τις τοπικές κοινωνίες και τις αγωνίες τους, με σεβασμό στο παρελθόν ως ιστορική μνήμη και καθημερινή διδαχή.

ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ-ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

στο ΔΣ και στην Τοπική Επιτροπή Μακεδονίας και Ρόδου

Παρασκευή 18/3, ώρα 8:00-18:00 σε Αθήνα, Θεσ/νίκη, Λάρισα

και 9.00-14.30 σε Ιωάννινα, Ηράκλειο, Ρόδο

Με ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ / ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΟ και ΒΙΒΛΙΑΡΙΟ ΥΓΕΙΑΣ