Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2016

Η πρόταση του ΣΕΑ για έναν νέο Οργανισμό



Ή αλλιώς  «βάζω τα χεράκια μου και βγάζω τα ματάκια μου

 

Με έκπληξη πήρα στα χέρια μου στη συνέλευση του ΣΕΑ, στις 26-02-2016 τις «Βασικές αρχές και πρόταση Οργανισμού». Εκεί μάθαμε ότι η πρόταση του ΣΕΑ στηρίζεται σε τρεις μόνο παρεμβάσεις που αναρτήθηκαν στο φόρουμ του ΣΕΑ. Ακόμη περισσότερο η διαμορφωμένη πρόταση μοιράστηκε λίγο πριν τη συνέλευση με αποτέλεσμα να βρεθούν οι συνάδελφοι μπροστά σε ένα κείμενο που καλά καλά δεν πρόλαβαν να το διαβάσουν.
Η γνώμη μου είναι, ότι η διαμορφωμένη κυρίως πρόταση (υπάρχουν βέβαια και οι εναλλακτικές προτάσεις) είναι εντελώς έξω από τη λογική μιας Αρχαιολογικής υπηρεσίας η οποία θα είναι ικανή με αποτελεσματικότητα να εξυπηρετήσει τον πολίτη αλλά και την επιστήμη.
Το κυριότερο απ’ όλα δεν προηγείται κανένας απολογισμός για τη μετάβαση από τις παλαιές ξεχωριστές Εφορείες, στις Ενιαίες ΕΦΑ με το τελευταίο οργανισμό της κυβέρνησης Σαμαρά. Δηλαδή δε γίνεται λόγος για την έως τώρα λειτουργία τους, για τα προβλήματα που αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν οι άνθρωποί τους. Αυτή είναι κατά τη γνώμη μου αναγκαία και ικανή προϋπόθεση για να καταλάβει ο ΣΕΑ τα προβλήματα και να εμπλουτίσει ή ακόμη και να αναθεωρήσει αν πρέπει κάποιες  παλαιότερες θέσεις του.
                Για να γίνω πιο σαφής.
Στο εισαγωγικό κεφάλαιο «Βασικές αρχές για τον οργανισμό της αρχαιολογικής Υπηρεσίας» στο υποκεφάλαιο 1.4 Γενικές αρχές υπάρχει μια αντίληψη για τη δομή της Υπηρεσίας την οποία θα ζήλευε και η προηγούμενη Γ.Γ. ή ακόμη και ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης. Η πρόταση ότι «το κόστος της ολοκληρωμένης προστασίας των μνημείων οφείλει να έχει ανταποδοτικότητα η οποία προσμετράται όμως με όρους κοινωνικούς και όχι όρους αγοράς» (1.3) είναι μόνο μια φρασεολογία η οποία εύκολα μπορεί να το αντιστρέψει στην πράξη η οποιαδήποτε  πολιτική ηγεσία. Πολύ περισσότερο ο ΣΕΑ δίνει τα εργαλεία για την ανατροπή τόσο της «δημόσιας αρχαιολογίας» όσο και της ίδιας της Α.Υ.
Η κατατεθειμένη πρόταση είναι μια πρόταση που δεν θα έπρεπε να γίνει από το Σύλλογο που με ζήλο πάλεψε τον υπάρχοντα οργανισμό. Αν κάνουμε πέρα τα περί «επαρκούς στελέχωσης των υπηρεσιακών μονάδων» και την «αύξηση των οργανικών θέσεων» τα οποία σε καιρούς κρίσης είναι απολύτως λόγια αέρος, τα υπόλοιπα είναι διαχρονικές εύκολες διατυπώσεις: «Ολιστική αντίληψη», «Εξωστρεφής –επικοινωνιακός χαρακτήρας της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας (Α.Υ) κλπ. Το κεφάλαιο αυτό καταλήγει με  τη «γενική αρχή» της εμμονής σε ενιαία Εφορεία λες και είναι πλέον αξίωμα και δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Μάλιστα αυτό γίνεται χωρίς καν να σκέφτεται κανείς ότι έτσι ανοίγουμε τις πόρτες διάπλατα για τη συρρίκνωση του προσωπικού παρά τα μεγάλα λόγια περί διεκδίκησης νέων θέσεων.

Στο κεφάλαιο 2 , στο υποκεφάλαιο 2.1 «Εφορείες Αρχαιοτήτων και Μνημείων» σκάει ως βόμβα μια νέα βελτιωμένη πρόταση για τν επιπλέον συνένωση των ΕΦΑ και ΥΝΜΤΕ. Κι αυτό χωρίς να λαμβάνεται καθόλου υπόψη η δυσκινησία που μπορεί να προκαλέσει η περεταίρω μια τέτοια συγχώνευση Υπηρεσιών. Αν είχε γίνει ο απολογισμός που προτείνω πιο πάνω τότε θα καταλαβαίναμε όλοι πολλά πράγματα. Ήδη ως Υπηρεσίες δεν έχουμε βρει το βηματισμό μας κι η βασική πρόταση του ΣΕΑ είναι η περεταίρω συγχώνευση; Κι αυτό με δήθεν δικαιολογίες της εξασφάλισης ‘όπως αναφέρονται από το α. έως το ζ. πραγμάτων και καταστάσεων που έχει αποδειχθεί ότι με την έως τώρα συγχώνευση οι Εφορείες μετατράπηκαν σε ένα διοικητικό έκτρωμα που αναιρούν την ορθότερη επιστημονικά διαχείριση, επιβραδύνθηκαν τα έργα, κρύφτηκαν εντός της μεγάλης ενιαίας ΕΦΑ «οι επικαλυπτόμενες αρμοδιότητες», οι εξωστρεφείς δράσεις δεν ήταν περισσότερες από εκείνες των ΕΠΚΑ και ΕΒΑ. Πολύ περισσότερο το μοναδικό που κέρδισε ο πολίτης ήταν η κατάθεση μια σειράς σχεδίων ΜΠΕ ή άλλων μελετών, χωρίς απαραίτητα το κέρδος του σε χρόνο που θα επιθυμούσε. Η διασφάλιση των ειδικοτήτων (προϊστορικός, κλασικός , Βυζαντινός κπλ δεν έχουν κανένα νόημα με την πρόταση που ακολουθεί για νέα τμήματα.
Οι προτάσεις για νέα τμήματα δεν πατάνε σε καμιά λογική. Ποια νεα τμήματα συνάδελφοι; ¨όταν τα ήδη υπάρχοντα έχουν τεράστια προβλήματα λειτουργίας, ο ΣΕΑ προτείνει ακόμη μεγαλύτερα τμήματα και την υποβάθμιση του ανθρώπινου δυναμικού των αρχαιολόγων; Από πότε άλλο τα Μουσεία και άλλο το πεδίο. Μήπως βάζουμε τα χεράκια μας και βγάζουμε τα ματάκια μας; Μήπως έτσι προτείνουμε την αυτονόμηση των Μουσείων χωρίς να το θέλουμε; Ποιος για παράδειγμα ο ρόλος του τμηματάρχη Μουσείων σε μια Εφορεία με ένα Μουσείο ; Η πρόταση φαίνεται να είναι διαμορφωμένη από συναδέλφους που με οδηγό τα μεγάλα Μουσεία μεταφέρουν την εμπειρία τους.
Όλη η κύρια πρόταση είναι διαμορφωμένη με τέτοιο τρόπο που συνθλίβει μια πραγματικότητα με πολύ βίαιο τρόπο. Προτείνεται να υπάρχουν αρχαιολόγοι Μουσείων και αρχαιολόγοι πεδίου. Με λίγα λόγια στρώνουμε εμείς οι ίδιοι το χαλί για την τοποθέτηση διευθυντών στα Μουσεία από τον ιδιωτικό χώρο, διότι πολύ εύκολα μια άλλη πολιτική ηγεσία θα πει ότι οι αρχαιολόγοι δεν γνωρίζουν από management (βλ. Θεοδωράκης του Ποταμιού) επομένως, ας αναλάβουν κάποιοι που γνωρίζουν καλύτερα τα της διαχείρισης. Προτείνουμε συγχωνεύσεις δομών και υπηρεσιών χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη μας την ιδιαιτερότητα της κάθε υπηρεσίας.

Για να πω ανοιχτά τη θέση μου.
Υποστηρίζω την εναλλακτική πρόταση για διακριτό διαχωρισμό ΕΦΑ και ΕΒΑ και ΥΝΜΤΕ, αλλά με εξορθολογισμό στη χωρική τους δραστηριότητα. Δεν μπορεί να αποτελεί κανόνας το «κάθε νομός και Εφορεία». Δηλαδή δεν είναι δυνατόν να μη υπάρχουν Εφορείες με χωρική αρμοδιότητα περισσότερο του ενός νομού. Δεν είναι δυνατή για παράδειγμα η ύπαρξη μιας και ενιαίας Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων, ούτε εκείνη της μιας και ενιαίας Σπηλαιολογίας. Η έως τώρα πείρα έχει αποδείξει ότι εκεί οι συνάδελφοι τρέχουν και δε φτάνουν από το ένα άκρο της χώρας στο άλλο. Με τη λογική αυτή δεν βλέπω την συνένωση των κεντρικών Διευθύνσεων σε μία.
Δεν είμαι της άποψης ότι τα Μουσεία δεν θα έπρεπε να τυγχάνουν καλύτερης αντιμετώπισης. Σίγουρα θα έπρεπε να λειτουργούν με εξωστρέφεια και να φέρουν με αποτελεσματικότητα και κοντύτερα τους πολίτες στην πολιτιστική μας κληρονομιά. Αυτό όμως δεν δικαιολογεί την ύπαρξη των τμηματαρχών Μουσείων και πεδίου. Αυτή η πρόταση θεωρώ ότι πρέπει να σβηστεί πάραυτα από την πρόταση Μια χαρά μπορούν να τα καταφέρουν οι υπηρεσίες. Αρκεί να έχουν τη στοχοθεσία, τα χρήματα και τη διάθεση για εξωστρεφείς δράσεις των Μουσείων.
                Αν τώρα σταθούμε ρεαλιστικά εμπρός στη σημερινή κατάσταση, επειδή μπορεί να πει κάποιος ότι έχει περάσει ένας χρόνος από την ενοποίηση των Εφορειών και έχουν ξοδευθεί χρήματα δηλαδή, έχει κατά κάποιο τρόπο παγιωθεί μια κατάσταση της μιας και ενιαίας Εφορείας, ο ΣΕΑ στη χειρότερη περίπτωση θα έπρεπε να δει ως πρώτο βήμα βελτιωτικές προτάσεις του ήδη υπάρχοντος οργανισμού στη κατεύθυνση της επανίδρυσης ξεχωριστών Εφορειών, δηλαδή ενός συστήματος που με βεβαιότητα απέδιδε. Αντί να βελτιώσουμε τον προηγούμενο πριν του 2014 οργανισμό, ερχόμαστε και προσθέτουμε νέα δεινά. Στη συγκεκριμένη πρόταση , εντελώς πρόχειρα περιγράφονται κάποια πράγματα, χωρίς καν να δίνονται προτάσεις με Εφορείες που προτείνονται και τη χωρική αρμοδιότητά τους, αλλά ούτε και οι προτάσεις για οργανικές θέσεις στην κάθε υπηρεσία. Τέλος όταν έγραφα σε προηγούμενη ανάρτησή μου «Γιατί δε φτάνει να μείνει αυτός ο οργανισμός στα χαρτιά, αλλά χρειάζεται ν’ αντικατασταθεί μ’ έναν άλλον οργανισμό σε όφελος της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και των εργαζομένων που υπηρετούν στις αντίστοιχες Εφορείες.» βεβαίως και δεν φανταζόμουν ότι αυτό που βλέπω σήμερα είναι το όραμα ενός προοδευτικού ΣΕΑ.
Το μόνο καλό που φέρει η πρόταση είναι, η αφύπνιση για την διαμόρφωση ουσιαστικών και ρεαλιστικών προτάσεων για ένα νέο οργανισμό.

Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2014

Οι πρώτες μέρες μετά την εφαρμογή του νέου Οργανισμού στο ΥΠΠΟΑ και η μετά - εποχή.



       Πλήρης αποσυντονισμός επικρατεί στις περιφερειακές Εφορείες Αρχαιοτήτων μετά την εσπευσμένη εφαρμογή του νέου Οργανισμού που είχε σαν συνέπεια την ενοποίηση των Εφορειών. Την πλήρη και αποκλειστική ευθύνη για την κατάσταση φέρει η πολιτική ηγεσία που γρήγορα – γρήγορα θέλησε να κάνει τη χάρη όπως - όπως της Τρόικας και των μνημονιακών δεσμεύσεων. Κανένας δεν έχει άλλοθι γι αυτή την κατάσταση

.

          Με λίγα λόγια τα προβλήματα


   Οι τοποθετήσεις προϊσταμένων και τμηματαρχών έφεραν αναταραχή εκτός των προσώπων οι οποίοι εκδιώχθηκαν ή υποβιβάστηκαν (πολλοί από αυτούς παραιτήθηκαν από τη θέση του τμηματάρχη) και σε πάρα πολλές υπηρεσίες με αποτέλεσμα το έργο των Εφορειών να μην γίνεται έτσι όπως θα επιβάλλεται.

      Η εσωτερική λειτουργία των Εφορειών γίνεται με πυξίδα τις διαπιστωτικές πράξεις οι οποίες θα έφταναν σε άλλη περίπτωση αλλά όχι στο σημερινό περιβάλλον για το οποίο χρειάζονταν συγκεκριμένες κατευθύνσεις από τα κεντρικά, κάτι όμως που δεν έγινε και η στοιχειώδης λειτουργία οφείλεται μόνο στη καλή θέληση των προϊσταμένων ,τμηματαρχών και υπαλλήλων. Θέλανε κάποιοι φαίνεται να διαλύσουν ότι υπήρχε μέσα σε μια νυχτα υπό το φως της Αμφίπολης.

       Πολλές εφορείες έχουν πρόβλημα συστέγασης με άλλες. Έχουμε φτάσει στο σημείο να μη φθάνει ο χώρος της μιας Εφορείας και να παραμένουν υπάλληλοι στις παλιές Εφορείες. Δεν μιλάμε για την λειτουργία του πρωτόκολλου και των αρχείων τα οποία επιβάλλεται να ενοποιηθούν μέσα σε μια μέρα και προχωρούν αργά όλα.

    Τα έργα των ΕΣΠΑ βρίσκονται στον αέρα αφού υπάλληλοι που «έτρεχαν» τα έργα ανήκουν πλέον σε διαφορετική Εφορεία, ενώ η  νέα Εφορεία που τα κληρονόμησε δεν έχει υπαλλήλους.

    Πολλές υπηρεσίες δεν έχουν χρήματα για να κινηθούν ώστε να προχωρήσουν στην σύστασή τους.

      Τέλος διασύρονται στους πολίτες οι εργαζόμενοι στο υπουργείο αφού οι υποθέσεις τους καθυστερούν.



       Θεωρώ ότι επιβάλλεται να ξεκινήσει ένας ουσιαστικός διάλογος από τα ίδια τα μέλη των συλλόγων για το πώς θεωρούμε ότι πρεπει να είναι ο Οργανισμός του ΥΠΠΟΑ. Στη κατεύθυνση αυτή το ιστολόγιο «Εφορεία αρχαιοτήτων, μια διαφορετική Εφορεία» ξεκινά δημόσιο διάλογο. Δέχεται απόψεις  στο mail epimelitisepi@gmail.com οι οποίες θα δημοσιευθούν. Δεν  ενδιαφερόμαστε για τα ονόματα του καθενός. Δεχόμαστε και ανώνυμα τις απόψεις σας. Γιατί δε φτάνει να μείνει αυτός ο οργανισμός στα χαρτιά, αλλά χρειάζεται ν’αντικατασταθεί μ΄ έναν άλλον οργανισμό σε όφελος της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και των εργαζομένων που υπηρετούν στις αντίστοιχες Εφορείες.

Για τη συντακτική επιτροπή
 © Επιμελητής Επιμελητόπουλος

Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2014

Μετά το νέο οργανισμό...το χάος...



    
Η κεφαλή της αρχαιολογικής υπηρεσίας μετά το νέο οργανισμό
  Μετά το νέο οργανισμό ήρθαν και οι τοποθετήσεις των νέων διευθυντών και τμηματαρχών. Η αλήθεια είναι ότι παρά τις προσπάθειες της πολιτικής ηγεσίας να μας πείσει ότι οι τοποθετήσεις πραγματοποιήθηκαν με τον πιο αξιοκρατικό τρόπο η απλή ανάγνωση και μόνο αποδεικνύει ότι οι προσωπικές φιλίες, το αθάνατο μέσο ήταν εκείνο που επικράτησε στη σκέψη της και στην πρακτική της. Πολύ καλά λοιπόν τα λέει ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων στη σχετική ανακοίνωσή του. (βλέπε πιο κάτω) Από νωρίς είχαμε επισημάνει από αυτό εδώ το ιστολόγιο, ότι την πλήρη και μοναδική ευθύνη για τη διάλυση της αρχαιολογικής υπηρεσίας θα την έχει και τελικώς την έχει η Γενική Γραμματέας του υπουργείου η οποία δεν είναι μόνο πολιτικό πρόσωπο, αλλά και αρχαιολόγος. Έτσι βλέπουμε εν μια νυκτί συγχωνευμένες υπηρεσίες (ή χωνευμένες από την καταβρόχθιση ελέω μνημονιακής πολιτικής) χωρίς καμιά προετοιμασία και με 30% λιγότερες δομές κατ’ επιτάσεως του μνημονίου. Βλέπουμε μια πλήρη ανατροπή στις τοποθετήσεις των προϊσταμένων και αποκεφαλισμούς. Συγκεκριμένα απομάκρυνση όσων δεν μας κάνουν και έχουν πει μεγάλα ή μικρά όχι ενόψει μεγάλων έργων και όχι μόνο, αλλά και έχουν επισημάνει τα κακώς κείμενα της υπηρεσίας τα τελευταία χρόνια και εκτοπισμός άλλων προϊσταμένων μόνο και μόνο γιατί δεν προσχωρούν στο κλίμα της πολιτικής της κυβέρνησης. Θ΄ακολουθήσουν κι άλλα;

                Η πολιτική ηγεσία βρίσκεται πολιτικά στα τελευταία της και όπως το θηρίο γίνεται επικίνδυνη. Ας θυμούνται όλοι αυτοί ότι οι πολιτικές μέρες τους είναι μετρημένες. Ας τις ζήσουν με εντιμότητα.



                ΥΓ: Ερώτηση: Ένα κείμενο (και το γνωρίζω καλά αυτό) κατά του νέου οργανισμού και κατά της πολιτικής ηγεσίας και της «νυν και αεί» (όπως λανθασμένα θεωρεί) Γενικής γραμματέως, θα υπέγραφαν με βεβαιότητα κάποιοι (η συντριπτική πλειοψηφία και πολλοί περισσότεροι) από αυτούς που υπέγραψαν το κείμενο υπεράσπισης της διαφορετικής επιστημονικής άποψης, με αφορμή την Αμφίπολη. Είμαι βέβαιος όμως από την άλλη, ότι πολλά και τρανταχτά ονόματα θα δίσταζαν να υπερασπίσουν τους συναδέλφους που εκδιώκονται και δεν θα προσυπέγραφαν ενα άλλο  κείμενο –η ανακοίνωση του ΣΕΑ ας πούμε. Εδώ πράγματι καλούμαστε να πάρουμε θέση. Τα άλλα, τα επιστημονικά τα θεωρώ και να με συγχωρέσουν όλοι ανώδυνα και εκ του ασφαλούς.

© Επιμελητής Επιμελητόπουλος

ακολουθεί το κείμενο του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων


 Δευτέρα 27/10/2014: μια «μαύρη μέρα» για την αρχαιολογία

 


Η Αρχαιολογική Υπηρεσία, η αρχαιότερη Υπηρεσία του νέου ελληνικού κράτους, έχει μπει εδώ και καιρό στο στόχαστρο των διαφόρων πολιτικών ηγεσιών, για την παρρησία με την οποία ασκεί τον ελεγκτικό και αποφασιστικό της ρόλο, υπερασπιζόμενη μνημεία και αρχαιολογικούς χώρους, για την επιμονή της να προασπίζεται το δημόσιο χαρακτήρα της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, για την επιμονή της να είναι μια παραγωγική Δημόσια Υπηρεσία.

Σήμερα η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού επιφέρει στην Υπηρεσία ένα τεράστιο πλήγμα με την υλοποίηση του νέου Οργανογράμματος του ΥΠΠΟΑ: Το βράδυ της Δευτέρας 27.10.2014, παραμονή αργίας, οι προϊστάμενοι και οι τμηματάρχες, που τοποθετούνται πλέον με αναπλήρωση απευθείας από τον Υπουργό, αλλά και απλοί υπάλληλοι, έμαθαν από τη ΔΙΑΥΓΕΙΑ (!) ότι θα πρέπει να αναλάβουν καθήκοντα σε νέες Υπηρεσίες και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας.

Έως αυτή την ώρα η πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟΑ δεν έχει δώσει καμία εξήγηση για τους τρόπους με τους οποίους προτίθεται να αντιμετωπίσει την τεράστια εμπλοκή που προξενεί  στα εκατοντάδες έργα ΕΣΠΑ και τεχνικά έργα τρίτων εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ με τη διοικητική αλλαγή των Υπηρεσιών και των υπολόγων. Δεν έχει δώσει καμία λύση για την συνέχιση των έργων και των διαδικασιών που μένουν μετέωρες και τους χιλιάδες ωρομίσθιους εργαζόμενους που θα μείνουν απλήρωτοι μέχρι να διευθετηθούν τα ιδιαίτερα χρονοβόρα γραφειοκρατικά εμπόδια.

Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων από την πρώτη στιγμή επεσήμανε με όλους τους τρόπους και σε όλους τους τόνους τους κινδύνους ματαίωσης των έργων που κρύβει η εφαρμογή οποιουδήποτε νέου Οργανογράμματος σ’ αυτή τη χρονική στιγμή, 14 μόνο μήνες πριν το τέλος της διαχειριστικής περιόδου του ΕΣΠΑ, στις 31.12.2015. Σε πολλές περιπτώσεις δε οι νέες Εφορείες δεν έχουν καθόλου εγκαταστάσεις και υποδομές. Το κόστος βαραίνει αποκλειστικά την κυβέρνηση και ειδικότερα τον Υπουργό Πολιτισμού Κ. Τασούλα και την Γενική Γραμματέα Λ. Μενδώνη που δημιούργησαν αυτό το χάος με προσωπική τους ευθύνη.

Τη στιγμή που περιχαρείς προβαίνουν σε ανακοινώσεις για την ανασκαφή της Αμφίπολης –εκμεταλλευόμενοι ανερυθρίαστα τον αγώνα και το έργο των αρχαιολόγων της Υπηρεσίας για την προσωπική τους προβολή- ας θυμόμαστε όλοι ότι αυτή η πολιτική ηγεσία φέρει ακέραια την ευθύνη για την χωρίς κανένα κριτήριο και καμία σοβαρότητα άρον άρον συγχώνευση υπηρεσιών του ΥΠΠΟΑ, αφήνοντας εκκρεμή και με χιλιάδες προβλήματα έργα, μνημεία, εργαζόμενους και υποθέσεις των πολιτών.
Είναι αυτή η πολιτική ηγεσία που έχει μετατρέψει την διοίκηση του ΥΠΠΟΑ σε επίλυση «προσωπικών λογαριασμών» με όποιον τολμά να αρθρώσει διαφορετικό λόγο!

Αρχαιολόγοι με σημαντικό έργο και με οικογένειες πίσω τους μετακινούνται σαν άψυχα πιόνια από την μια άκρη της Ελλάδας στην άλλη. Διευθυντές και Τμηματάρχες που διαχειρίζονται δεκάδες έργα ΕΣΠΑ, άλλοι που έχουν διαπρέψει σε συγκεκριμένα επιστημονικά αντικείμενα, μετακινούνται σε άλλες Υπηρεσίες, χωρίς να ρωτηθούν, χωρίς κανένα αντικειμενικό κριτήριο και χωρίς προηγούμενη αξιολόγηση του έργου τους. Τμηματάρχες στέλνονται 500 χλμ μακριά μόνο και μόνο για να εξαναγκαστούν σε παραίτηση και να μείνουν απλοί υπάλληλοι. Η «λογική» που κυρίως επικράτησε ήταν τα παλαιοκομματικού τύπου κριτήρια: οι προσωπικές εμπάθειες της Γενικής Γραμματέως και η κομματική ταυτότητα. Προφανώς έχουν στο νου τους στην επόμενη φάση, μετά τους Διευθυντές και Τμηματάρχες, να εκτοπίσουν σιγά σιγά και τους υπαλλήλους.

Είναι ο Υπουργός Κ. Τασούλας και η Γενική Γραμματέας Λ. Μενδώνη που έφεραν στην Βουλή φωτογραφική διάταξη στον Ν. 4304 (άρθρο 31) μόνο για να μπορέσουν να απομακρύνουν τελικά απολύτως αυθαίρετα τη Γενική Διευθύντρια Αρχαιοτήτων κα Μ. Βλαζάκη -τη στιγμή μάλιστα που αυτή παρευρίσκεται σε συνέδριο που διοργανώνεται προς τιμήν της στην Ιταλία. Είναι ο Υπουργός Κ. Μητσοτάκης που είπε ψέματα μέσα στη Βουλή ότι η τροπολογία δεν ήταν φωτογραφική, μόνο που τελικά την εφάρμοσαν μόνο στο ΥΠΠΟΑ! Υπενθυμίζουμε ότι η κα Βλαζάκη ήταν επιλεγμένη από το Ανώτατο Συμβούλιο Επιλογής (ΕΙΣΕΠ) και τώρα «παύεται» με μόνη υπογραφή του Υπουργού κου Κ. Τασούλα! Αυτή είναι η Δημόσια Διοίκηση που ονειρεύονται.

Λένε ότι οι τωρινές τοποθετήσεις είναι προσωρινές, καθώς ήδη (27/10) το ΥΔΜΗΔ ανακοίνωσε ότι αρχίζουν οι νέες κρίσεις Διευθυντών. Λένε ψέματα: από το 2010 ως σήμερα, όλο το δημόσιο λειτουργεί με τις… «προσωρινές» τοποθετήσεις, άλλοτε του  Ν. 3839, άλλοτε του Ν. 4024, άλλοτε του Ν. 4275. Κι αν το σύστημα αυτό είναι «προσωρινό», και σε μερικούς μήνες θα γίνουν κρίσεις, ποιος ο λόγος που ανακατεύουν έτσι τους Διευθυντές, αντί να τους αφήσουν στη θέση που ήταν, περιμένοντας να γίνουν επιλογές νέων;

Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων απαιτεί να ριχτεί άπλετο φως στην διαδικασία τοποθέτησης των διευθυντών και των τμηματαρχών: να δημοσιοποιηθεί αμέσως και χωρίς καμιά καθυστέρηση η επίσημη εισήγηση της διοικητικής ιεραρχίας του Υπουργείου Πολιτισμού προς την Γενική Γραμματέα.

Για όλους τους παραπάνω λόγους ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων έχει αποφασίσει να παρασταθεί και να παράσχει συνδικαλιστική και νομική στήριξη σε όσους συναδέλφους θεωρούν ότι οι επιλογές της πολιτικής ηγεσίας έχουν επιφέρει βλαπτική μεταβολή στην υπηρεσιακή τους κατάσταση. Κανείς δεν θα μετακινηθεί χωρίς τη θέλησή του, είτε τώρα είτε στην επόμενη φάση στελέχωσης του Οργανισμού. Θα φροντίσουμε όλοι για αυτό.

Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων καταγγέλλει την πολιτική ηγεσία και την κυβέρνηση και καλεί όλα του τα μέλη σε ενότητα και ομοψυχία. Όπως οι προκάτοχοί μας υπεράσπισαν τα μνημεία και την Αρχαιολογική Υπηρεσία στην  Κατοχή και τη Χούντα, παρά τις επαπειλούμενες απολύσεις και τις μετακινήσεις προσωπικού, έτσι και εμείς τώρα πρέπει να σταθούμε όρθιοι και να υπερασπίσουμε τα μνημεία και τα μουσεία της Ελλάδας! Δηλώνουμε ότι δεν θα επιτρέψουμε η Αρχαιολογική Υπηρεσία να λειτουργεί υπό το καθεστώς «κατοχής» και φόβου για «εκτοπίσεις».
 
Για το ΔΣ

Η Πρόεδρος                                                              Ο Γενικός Γραμματέας

Όλγα Σακαλή                                                         Θέμης Βάκουλης
 

Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2014

Ξύλινο γλυπτό στις σωστικές ανασκαφές από την ΚΣΤ΄ ΕΠΚΑ



Το αρχαίο φρέαρ και το ξύλινο γλυπτό

Στo πλαίσιο του έργου της Αττικό Μετρό «Επέκταση της Γραμμής 3: τμήμα Χαϊδάρι-Πειραιάς» ολοκληρώνεται το τρέχον διάστημα η αρχαιολογική διερεύνηση  των αρχαίων φρεάτων που εντοπίστηκαν στον υπό κατασκευή Σταθμό «Δημοτικό Θέατρο», επί της Πλατείας Αγίου Κωνσταντίνου, σε ένα εκ των οποίων σε απόλυτο υψόμετρο 1,12μ κάτω από το επίπεδο της επιφάνειας της θάλασσας (βάθος -14,17μ από την επιφάνεια) αποκαλύφθηκε και συλλέχθηκε ξύλινο περίοπτο γλυπτό όρθιας ενδεδυμένης ανδρικής μορφής.
 Εντοπίστηκε, σε επαφή με το τοίχωμα του φρέατος προς τα βόρεια, με την οπίσθια πλευρά του προς τα άνω και με το άνω τμήμα του στραμμένο προς τα δυτικά. Βρισκόταν εντός στρώματος γκρίζας ιλύος με αρκετή λατύπη, εντός του υδροφόρου ορίζοντα, που εμπεριείχε κεραμική και τμήματα αγγείων που χρονολογούνται στο τέλος της ελληνιστικής περιόδου (100-86 π.Χ.), μαζί με άλλα οικιστικά κατάλοιπα (κεράμους, μεταλλικά αντικείμενα και άλλα τεμάχια ξύλων μικρών διαστάσεων). Στο ίδιο περίπου υψόμετρο με το ξύλινο γλυπτό εντοπίστηκε επίσης θραύσμα μαρμάρινου γλυπτού γυναικείας μορφής (πιθανόν Αρτέμιδος) καθήμενης στη ράχη ελαφιού.
Το ξύλινο γλυπτό

Το ξύλινο γλυπτό είναι ελλιπές ως προς την κεφαλή και τα άνω και κάτω άκρα. Έχει μέγιστο σωζόμενου ύψος 0,47μ και πλάτος 0,21μ.. Η μορφή παριστάνεται όρθια σε ελαφρά κίνηση βηματισμού, όπως διακρίνεται από την αντίθετη κίνηση των δύο σκελών: το δεξί λυγίζει προς τα εμπρός, ενώ το αριστερό σε μεγαλύτερη έκταση προς τα πίσω. Φορά κοντό χιτώνα και έχει λυγισμένους τους αγκώνες στο ύψος της μέσης με τους βραχίονες σε έκταση προς τα εμπρός. 
Το γλυπτό μεταφέρθηκε αμέσως στο εργαστήριο συντήρησης της ΚΣΤ΄ ΕΠΚΑ  σύμφωνα με τους ισχύοντες κανόνες ασφαλούς μεταφοράς αρχαιοτήτων.

 ΠΗΓΗ: Δελτίο τύπουΥΠ.ΠΟ.Α