«Αρχαιολογικοί Διάλογοι», ένας νέος θεσμός

«Αρχαιολογικοί Διάλογοι» 2015, Πρόσκληση για θεματικές συνεδρίες, ανακοινώσεις και δρώμενα

9-11 Ιανουαρίου 2015, Αμφιθέατρο Άλκη Αργυριάδη, Προπύλαια ΕΚΠΑ

   Οι «Αρχαιολογικοί Διάλογοι» είναι ένας νέος θεσμός, ένας διαρκής κριτικός και αναστοχαστικός διάλογος για τις αρχαιότητες και την αρχαιολογία στη σημερινή κοινωνία.   Η βασική του μορφή θα είναι ένα ετήσιο, ανοικτό συνέδριο/ εκδήλωση/ καλλιτεχνικό γεγονός, μια συνάντηση κριτικής, θεωρίας και πράξης, ανοικτή σ’ όλους τους αρχαιολόγους: φοιτητές και καθηγητές, διευθυντές και συμβασιούχους, εργαζόμενους/ες και άνεργους/ες,  ανεξάρτητα από επιμέρους εξειδικεύσεις και χρονολογικούς, εργασιακούς, θεωρητικούς ή άλλους προσδιορισμούς, πέρα από ιεραρχίες και στεγανά.

     Είναι ακόμα ανοικτή σε ειδικούς και μη από άλλους χώρους, ανθρωπολόγους, ιστορικούς, ιστορικούς  της τέχνης, μουσειολόγους, αρχιτέκτονες, καλλιτέχνες, αλλά και όποιον/α θέλει να συνεισφέρει στη συζήτηση για το ρόλο και τη σημασία των αρχαιοτήτων και της αρχαιολογίας σήμερα.

    Η θεματολογία των συνεδρίων θα διαμορφώνεται κάθε φορά από τις προτάσεις για θεματικά εργαστήρια, εισηγήσεις, δρώμενα, και άλλες δραστηριότες, στα πλαίσια των παραπάνω αρχών της κριτικής, του αναστοχασμού, και του ανοιχτού και αντι-ιεραρχικού  τους χαρακτήρα. Ενδεικτικά, τα συνέδρια μπορούν να πραγματευτούν ζητήματα όπως τα παρακάτω:

• Αρχαιολογία και σύγχρονη κοινωνία
• Κριτική, κοινωνική ιστορία της αρχαιολογίας
• Αρχαιολογία και «ανάπτυξη»
• Αρχαιότητες, αρχαιολογία και ταυτότητες (εθνοτικές, εθνικές, ταξικές, φύλου, τοπικές, κ.ά.)
• Πολιτική οικονομία της αρχαιολογίας, και της αρχαιολογικής πρακτικής
• Αρχαιολογία και εργασιακές σχέσεις
• Σχέσεις της αρχαιολογίας με την κοινωνική ανθρωπολογία, την ιστορία, τη φιλοσοφία, τις άλλες επιστήμες, τη σύγχρονη τέχνη

 
Μορφή

  Οι συναντήσεις θα επιδιώξουν να υπερβούν τις παραδοσιακές μορφές συνεδρίων. Θα δώσουν βάρος στο διάλογο και όχι στους παράλληλους μονόλογους. Οι τοποθετήσεις/ ανακοινώσεις θα είναι σύντομες, θα υπάρχουν, πέρα από  τις θεματικές συνεδρίες, στρογγυλές τράπεζες, ανοικτές συζητήσεις, αλλά και μη συμβατικές μορφές κριτικού διαλόγου: καλλιτεχνικές εγκαταστάσεις, εκθέσεις, θεατρικά δρώμενα, προβολές, αλλά και άλλες μορφές που θα προταθούν από τους οργανωτές και τους συμμετέχοντες. Η γλώσσα θα είναι τα ελληνικά και τα αγγλικά.

 
Δημοσίευση

     Δεν θα υπάρχουν πρακτικά με τη συμβατική έννοια, ούτε οι οργανωτές των συναντήσεων και των συνεδριών είναι υποχρεωμένοι να δημοσιεύσουν τις ανακοινώσεις. Όμως αν οι συμμετέχοντες και οι οργανωτές κρίνουν πως επιμέρους ενότητες αξίζουν δημοσίευσης, μπορούν με δική τους πρωτοβουλία να επικοινωνήσουν με εκδότες και περιοδικά, προτείνοντας την δημοσιοποίηση των συζητήσεων και των παρουσιάσεων, που μπορεί να πάρει πολλές μορφές: συλλογικοί τόμοι, ειδικά αφιερώματα σε περιοδικά, ιστοσελίδες και ebooks, ελεύθερα προσβάσιμα videos, κ.ά, αναφέροντας όμως πως τα υλικά πρωτο-παρουσιάστηκαν στις συναντήσεις των “Αρχαιολογικών Διαλόγων”. Παράλληλα, εξετάζουμε τη δυνατότητα κατασκευής ιστοσελίδων, όπου επίσης μπορούν να δημοσιεύονται κείμενα και άλλο υλικό.

      Οι πρώτοι “Αρχαιολογικοί Διάλογοι” θα γίνουν στην Αθήνα στις 9-11 Ιανουαρίου 2015 και οι δεύτεροι στη Μυτιλήνη το 2016.

     Η ιδρυτική συνάντηση για την πρωτοβουλία έγινε στην Αθήνα (γραφεία του ΣΕΑ) στις 19 Ιανουαρίου 2014 μετά από πρόσκληση του Γιάννη Χαμηλάκη και οι συμμετέχοντες/ουσες ήταν οι παρακάτω:

• Γιώργος Αθανασόπουλος
• Αντώνης Βασιλάκης
• Δέσποινα Καταπότη
• Στέλιος Λεκάκης
• Δέσποινα Κουτσούμπα
• Μιμίκα Κρίγκα
• Αλέξανδρος Μαζαράκης Αινιάν
• Γιώτα Μαυρομμάτη
• Δημήτρης Πλάντζος
• Πέγκυ Ρίγγα
• Έστερ Σολομών
• Ελένη Τζιράκη
• Μίνα Τσιμόγιαννη
• Εύη Τσώτα
• Γιάννης Χαμηλάκης

    Η πρωτοβουλία συντονίζεται από πολυμελή, ανοικτή συντονιστική ομάδα που αποτελείται από αυτούς/ες που ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση για την ιδρυτική συνάντηση, αλλά και τη δεύτερη συνάντηση στην Αθήνα, τον Ιούλιο του 2014 και συναδέλφους εκτός Αθηνών που εκδήλωσαν ενδιαφέρον να συμμετάσχουν. Την ευθύνη για την εκάστοτε ετήσια συνάντηση αναλαμβάνει τοπική οργανωτική επιτροπή, σε συνεργασία με την συντονιστική ομάδα.    
 

Αρχαιολογικοί Διάλογοι 2015

9-11 Ιανουαρίου 2015

Αμφιθέατρο Άλκη Αργυριάδη, Προπύλαια ΕΚΠΑ, Αθήνα 

 
Πρόσκληση για θεματικές συνεδρίες, ανακοινώσεις, και δρώμενα

Όσοι και όσες ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν στους πρώτους «Αρχαιολογικούς Διαλόγους» παρακαλούνται να στείλουν περίληψη 300 λέξεων για τη συνεδρία, την ανακοίνωση ή το δρώμενο που προτείνουν, στον Δημ. Πλάντζο (dkplantzos@yahoo.gr), μέχρι τις 15 Οκτωβρίου 2014. Οι εισηγητές για συνεδρία /εργαστήρια και δρώμενα, παρακαλούνται να δηλώσουν και τα ονόματα άλλων συμμετεχόντων, σε περίπτωση που αυτά τους είναι ήδη γνωστά. Τον Οκτώβριο θα ακολουθήσει δεύτερη και τελική πρόσκληση για ανακοινώσεις, αφού οριστικοποιηθούν οι θεματικές συνεδρίες, τα εργαστήρια και τα άλλα δρώμενα. Τέλος, πέρα από τον κεντρικό χώρο, θα υπάρχει δυνανότητα χρήσης και άλλων κοντινών χώρων, για ομιλίες, εκθέσεις, και προβολές.

Μια Αμφίπολη διαφορετική: «Ειδήσεις από την οδό Τριπόδων»

 «Αντωνάκη;… Πάει και το μου»

Η οικία Τριπόδων 32

Σε κάποια σκηνή της φημισμένης ελληνικής ταινίας του Γ. Τζαβέλλα «Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα» αναπτύσσονταν ο διάλογος ο οποίος χρησιμοποιείται στον υπότιτλο της ανάρτησης. Τι έγινε και θυμήθηκα τη ταινία; Απλά ελλείψει «ειδήσεων» από την περιοχή της Αμφίπολης είπα να σας βρω εγώ ειδήσεις και μάλιστα «Ειδήσεις από την οδό Τριπόδων».

Το σπίτι στην οδό Τριπόδων 32 που γυρίστηκε η παραπάνω ταινία, ανήκε στο Υπουργείο Πολιτισμού και πέρασε στο ΕΤΑΔ που σε συνεργασία με το ΤΑΙΠΕΔ το έβγαλε στο σφυρί σε πλειοδοτικό διαγωνισμό. Και τι το παράξενο θα αναρωτηθεί κάποιος στους καιρούς που ζούμε; Η οικία επί της οδού Τριπόδων 32 δεν είναι ένα ακόμη σπίτι στην Πλάκα που βγαίνει στο σφυρί. Έχει κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.

Είναι οικία της Οθωνικής περιόδου, η οποία αναπαλαιώθηκε από το ΥΠΠΟΑ στις αρχές της δεκαετίας του 2000 και την ίδια περίοδο πραγματοποιήθηκε ανασκαφή τόσο μέσα στο χώρο της οικίας , όσο και στο αίθριο. Η ανασκαφή αποκάλυψε σημαντικότατες αρχαιότητες που αφορούν την ιστορία και την τοπογραφία της αρχαίας πόλης των Αθηνών.

Σύμφωνα με το συνάδελφο κ. Γ. Καββαδία ο οποίος έκανε μια εξαίρετη πρώτη δημοσίευση («Ειδήσεις από την οδό Τριπόδων» στο Teseo e Romolo pp.167-195, Αθήνα 2005), της ανασκαφής αποκαλύφθηκε τμήμα της αρχαίας οδού Τριπόδων, (όλοι μας γνωρίζουμε τη σημασία της οδού) καθώς και ο αναλημματικός τοίχος της οδού με κλιμακωτή άνοδο που αποτελείται από 3 βαθμίδες με πύλη που οδηγούσε σε ανώτερο άνδηρο. Επίσης αποκαλύφθηκε ανιούσα οδός, καθώς και άλλες κατασκευές που πιθανώς ανήκουν σε χορηγικά μνημεία. Ένας αποθέτης με πλήθος κεραμεικής του τελευταίου τέταρτου του 4^ου  π.Χ., καθώς και πολλά δίκτυα αγωγών, ανάμεσά τους κι ένα πώρινος. Στο ίδιο το εσωτερικό του σπιτιού βρέθηκε στο δυτικό τοίχο του ένα τμήμα ενός μεγάλου αναλημματικού τοίχου, τμήμα του «πεισιστράτειου» αγωγού καθώς και άλλων αγωγών. Οι φωτογραφίες που παραθέτει ο ερευνητής είναι εντυπωσιακές.

Ο ίδιος ο συνάδελφος σε συνεργασία με τον κ. Α. Ματθαίου παρουσίασε σε ανακοίνωση τμήμα επιγραφής στην οποία γίνεται ευθεία αναφορά στο αρχαϊκό Πρυτανείο για το οποίο πολύ λόγος γίνεται για τη θέση του. Πολλοί μελετητές έχουν τοποθετηθεί για τη θέση του αρχαίου Πρυτανείου ανάμεσά τους οι Miller, Schmalz, κ.αλ. Η θέση του Πρυτανείου έχει άμεση σχέση με τη τοπογραφία της αρχαίας Αθήνας. Τελευταία σε μελέτης της η Α. D’Oronzo, Per una ricostructione della topografia di Atene in eta arcaica: riflessioni in margine a Tucidite II 15 e Paiusania I 3-20, NAC 2012,pp. 11-43, στην οποία μπορεί να βρει κάποιος εκτενή βιβλιογραφία για την τοπογραφία της Αθήνας αναφέρεται στο οικόπεδο της Τριπόδων 32 και στη σημασία των ευρημάτων.

Η άποψη ότι εκεί μπορεί να βρίσκεται το αρχαϊκό Πρυτανείο της Αθήνας δένει με την φράση του Παυσανία ότι από το Πρυτανείο ξεκινά η οδός Τριπόδων της οποία το βόρειο ίχνος δεν έχει αποκαλυφθεί.

Ψιλά γράμματα όλα αυτά θα πείτε για την ηγεσία του Υπουργείου μπροστά στον εκθαμβωτικό τύμβο της Αμφίπολης. Άλλωστε κανείς δε θέτει σε αμφισβήτηση την ελληνικότητα της Πλάκας και κανείς δεν την διεκδικεί, εκτός από τους επίδοξους αγοραστές που μπορεί να είναι και ξένοι. Έτσι αντιλαμβάνεται φαίνεται ο Πρωθυπουργός και η πολιτική ηγεσία την προστασία των αρχαίων. Γι αυτό και βγάζει στο σφυρί το ακίνητο επί της οδού Τριπόδων 32 χωρίς καμιά σκέψη. Γι αυτό και η πρώτη λέξη της ταινίας στον υπότιτλο της ανάρτησης «Αντωνάκη;» πηγαίνει γάντι στο πρωθυπουργό και η αμήχανη συνέχεια «πάει και το μου» ταιριάζει απόλυτα σε μας που χάνουμε λίγο - λίγο κάθε τι δικό μας στο όνομα των μνημονίων.

Η οικία θα μπορούσε κάλλιστα να φιλοξενήσει μια από τις υπηρεσίες του ΥΠΠΟΑ που έχουν ανάγκη στέγης, αλλά επιπλέον μετά από μελέτη ν’ αποτελέσει το αίθριο της οικίας αρχαιολογικό χώρο στον οποίο ο επισκέπτης θα βλέπει τμήμα της οδού Τριπόδων, το μοναδικό ίσως ορατό τμήμα στην περιοχή που υπάρχει και δε θα χρειάζεται άδεια από τον ιδιοκτήτη για να το δει κάποιος. Κι αυτά μπορεί να γίνουν στ’ όνομα της τουριστικής ανάπτυξης για την οποία τόσα λέει η πολιτική ηγεσία στην περίπτωση της Αμφίπολης.

ΥΓ. Για το κείμενο ευχαριστώ συναδέλφους με τους οποίους κουβέντιασα(στους δημοσιογραφικούς κυκλους αυτό αποκαλείται ρεπορτάζ) και μου έδωσαν πληροφορίες και οι οποίοι γνωρίζουν πολύ καλύτερα από μένα το θέμα. Ευχαριστώ τον συνάδελφο Γιώργο Καββαδία που χωρίς να το γνωρίζει μου δάνεισε τμήμα του τίτλου της ανάρτησης.

Ο τύμβος της Αμφίπολης και ο νέος Οργανισμός.

Μια φωτεινή και μια σκοτεινή όψη της Αρχαιολογίας.

«Τύμβο τύμβο τον καημό μου

τον μετράω και πονώ

κι είναι το παράπονό μου

πότε Αλέξανδρε θα σε βρω…»

Λαϊκόν άσμα(;)

         

         

Ήταν στις προθέσεις μου να προσθέσω ακόμη ένα σοβαρό κείμενο για την Αμφίπολη μέσα στα τόσα που δημοσιεύθηκαν. Είχα στόχο να πω και γω τη γνώμη μου, να επιχειρηματολογήσω εμπεριστατωμένα και ν΄ αποδώσω βέβαια τον τάφο σε κάποιον επιφανή γιατί έτσι γίνεσαι και συ επιφανής. Και ως γνωστό: «Ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος» και γρηγορα το γύρισα ως έπρεπε στο χιούμορ, γιατί και μεσα από το χιούμορ αν θέλεις καταλαβαίνεις πολλά.

Άργησα να ασχοληθώ γιατί έχω μάθει και γω όπως και οι περισσότεροι συνάδελφοί μου να μην μπλέκομαι ούτε στα γρανάζια της επικοινωνίας, (άλλωστε ποιος θα πάρει στα σοβαρά κάποιον με ψευδώνυμο), ούτε στην εξυπηρέτηση πολιτικών συμφερόντων. Άλλωστε τι θα μπορούσα να πω εγώ, αφού ο κ. Πρωθυπουργός είχε ήδη αποφανθεί ως άλλος αρχαιολόγος (Εφημ. Πρώτο Θέμα 12-08-2014) για τον «ένοικο» του Τάφου. (εφημ. Εθνος, 1/9/2014) (αυτό το «ένοικος» δεν το κατάλαβα. Πληρώνει ενοίκιο και πόσο; Είναι δικός του; Αν ναι έχει πληρώσει χαράτσια ή ανήκει στους «δεν πληρώνω»). Ευτυχώς που δεν έβγαλε ο κ. Σαμαράς και προεδρικό διάταγμα με το οποίο να ταυτίζει τον ταφέντα με πρόσωπο συγγενικό του Μ. Αλεξάνδρου ή με τον ίδιο τον Αλέξανδρο.

Η πολιτική ηγεσία επι τόπου. Αριστερά ο διάσημος αρχαιολόγος εκτελών χρεη Πρωθυπουργού κ. Αντ. Σαμαράς.

                Η υπόθεση έχει δύο πλευρές. Την άκρως επιστημονική και την άλλη την πολιτική. (Περιστέρη: Μπροστά σ΄ έναν τάφο καταπληκτικό στην αρχαία Αμφίπολη στην εφημ. Βήμα 12/8/2014) Αυτά τα δύο δεν πρέπει να μπλέκονται γιατί όπως πολύ καλά γνωρίζουμε πορτοκάλια με μήλα δεν προστίθενται. Το πολύ να φτιάχνουν μια ωραία μαρμελάδα. Πρόσθεση όμως δε γίνεται με τίποτε. Απλά μαθηματικά είναι και με τα μαθηματικά δεν τα βάζουμε όπως λέει ορθώς και ένας ήρωας μιας παλιάς ελληνικής ταινίας.

                Ας πάμε στην άκρως επιστημονική πλευρά. Μια περιφερειακή υπηρεσία στα πλαίσια των καθηκόντων της, αποκάλυψε ένα μεγαλειώδες μνημείο. Βάσει των καθηκόντων της η προϊσταμένη έκανε την απαραίτητη αναφορά στο Υπουργείο. Η ανασκαφή μόλις θα ξεκινούσε και χρειάζονταν πιστώσεις.

                Η πολιτική ηγεσία διάλεξε να δώσει δημοσιότητα στο θέμα, τέτοια που έως τώρα καμιά άλλη αρχαιολογική ανακάλυψη των τελευταίων ετών δεν πήρε. Κι αυτό με μια εθνική έξαρση, μ’ έναν πατριωτισμό, με μια εθνική ανάταση που εξέπεμψε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός καθώς και η υπόλοιπη ηγεσία του Υπουργείου που παρευρέθηκε κατά τα «θυρανοίξια» του τάφου.

Ομάδα επιφανών εθελοντών στη διαλογή κεραμεικής

                Βεβαίως γεννώνται τεράστια ερωτήματα. Ποιος ενημέρωσε τον Πρωθυπουργό ότι πρόκειται για ένα πρόσωπο που σχετίζεται με τον Αλέξανδρο; Είχε αποδείξεις περί τούτου; Το έκανε από μόνη της η πολιτική ηγεσία; Τι δουλειά έχει να παρευρίσκεται και να εποπτεύει τις ανασκαφικές εργασίες η Γ.Γ που απλά τυχαίνει και είναι αρχαιολόγος, ενώ ο θεσμικό της ρόλος είναι απόλυτα πολιτικός; Ποιος έδωσε εντολή να παρευρίσκεται κλιμάκιο του BBC στον ανασκαφικό χώρο; Γιατί υποχρεούται η αρμόδια υπηρεσία να εκδίδει ως άλλο πρωθυπουργικό γραφείο Δελτία τύπου σε καθημερινή βάση, (όπως την εποχή του Ωνασείου επί Ανδρέα) τα οποία σε πολλές των περιπτώσεων δεν προσφέρουν κάποιο ιδιαίτερο νέο; «Βρέθηκε ψηφιδωτό», «βρέθηκε βοτσαλωτό δάπεδο», «προχώρησαν 2 μέτρα», «αφαιρέθηκαν έξι λίθοι». Προς τι, αυτή η «Βήμα το βήμα» δημοσιότητα; Απλά γιατί κάποιοι ηθελημένα έμπλεξαν την αρχαιολογία με την πολιτική, (βλ. άρθρο του Γ. Χαμηλάκη, «Εθνική Θησαυροθηρία ή κριτική Αρχαιολογία;) εφημ. Αυγή, 24/8/2014)

Την ίδια ώρα που το ενδιαφέρον του Πρωθυπουργού και της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου εξαντλείται στο τύμβο της Αμφίπολης, βάζουν για μια ακόμη φορά το Μ. Αλέξανδρο ως διαπραγματευτή της εξωτερικής πολιτικής. Να ζούσε ίσως κάτι να κατάφερνε, αλλά δε ζει, όσο και να φωνάζει η αδελφή του η γοργόνα. Την ίδια ώρα οι συγκεκριμένοι πολιτικοί αδιαφορούν για τους δεκάδες αρχαιολογικούς χώρους, για τα δεκάδες αφύλακτα μουσεία, για τους ίδιους τους ανθρώπους της αρχαιολογικής Υπηρεσίας. Μόλις πριν λίγο καιρό απολύθηκαν οι σχεδιαστές από το Υπουργείο ως μη αναγκαίοι, απολύθηκαν συμβασιούχοι υπάλληλοι που στελέχωναν τις υπηρεσίες. Ας μη κάνουν λοιπόν ότι νοιάζονται. Θα μπορούσα ν’ αναφέρω (δεν το κάνω για ευνόητους λόγους) Μουσεία με έναν φύλακα αρχαιολογικούς χώρους σε πλήρη εγκατάλειψη από έλλειψη πιστώσεων. Την ίδια ώρα της ανασκαφής της Αμφίπολης η επιστημονική έρευνα στην αρχαιολογική υπηρεσία έχει παραμείνει στάσιμη. Ενώ η έρευνα των ξένων αρχαιολογικών Σχολών στον τόπο μας προχωρεί κανονικά και ανθεί. Έλληνες επιστήμονες που θέλουν να ερευνήσουν δεν διαθέτουν κανένα κονδύλι από τον κρατικό προϋπολογισμό. Γιατί όπως φαίνεται αν δεν είναι μακεδονικός τάφος, τίποτε δεν έχει αξία. Την ίδια ώρα το ΤΑΠΑ βρίσκεται σε αδιέξοδο, ενώ οι εκδόσεις του έχουν μείνει στάσιμες. Βλέπετε εκεί ανάμεσα στις ώρες μελέτης δεν κρύβεται καμιά Ρωξάνη και κανένας Μ. Αλέξανδρος. Η πολιτική ηγεσία αδιαφορεί για την αρχαιοκαπηλία που οργιάζει σε όλη την Ελλάδα και στην Αμφίπολη επομένως. Φαντάζομαι από πολύ νωρίς και πολύ παλιά οι προϊστάμενοι της αρμόδιας υπηρεσίας της Αμφίπολης θα έχουν κάνει τις απαραίτητες ενέργειες για την αντιμετώπιση της αρχαιοκαπηλίας στην περιοχή προς την πολιτική ηγεσία αλλά δεν θα εισακούστηκαν. Οι συμφωνίες «υψηλού επιπέδου» με το Μουσείο Γκεττύ, επιστροφή της αρχαϊκής κόρης και του Μακεδονικού χρυσού στεφάνου, που έκανε παλαιότερα η πολιτική ηγεσία δεν διαλύουν την απουσία της κυβερνητικής πολιτικής για την αρχαία μας κληρονομιά. Την ίδια ώρα εχει διαλυθεί με πολιτική απόφαση ο προϊστορικός οικισμός του Ζαγανίου και βρίσκεται στα αζήτητα, διαλύεται η βυζαντινή οδός, σταματά η ανασκαφή του νεκροταφείου στο Φάληρο.

Ο προϋπολογισμός του υπουργείου μετά το 2010 έχει συρρικνωθεί στο ελάχιστο. Υπηρεσίες λειτουργούν χωρίς καθαρίστριες, ενώ περιφερειακές υπηρεσίες πέρασαν χρονιές που δεν διέθεταν ούτε ένα ευρώ για αναλώσιμα.

Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά και να αναφέρουμε πολύ περισσότερα. Το κυριότερο όμως ήρθε με τη δημιουργία του νέου οργανισμού που σαφώς η πολιτική ηγεσία έδειξε πως αντιλαμβάνεται πλέον την αρχαιολογική Υπηρεσία. Αδιαφορεί παντελώς για τις απόψεις των συλλόγων και ειδικά του ΣΕΑ, αδιαφορεί πλήρως για την εύρυθμη λειτουργία της Υπηρεσίας. Αντί να ενισχύει τις δομές, τις συρρικνώνει κατά 40% κατ’ επιταγή της τρόικας. (Όλγα Σακαλή, Με αφορμή την Αμφίπολη» στην εφημ. Αυγή 31/8/2014)

Ο νέος Οργανισμός δημιουργεί νέες περιφερειακές υπηρεσίες εντελώς αδύναμες από προσωπικό και διαλύει σημαντικές υπηρεσίες όπως η Α΄ΕΠΚΑ Ακρόπολης. Από πέντε υπηρεσίες στην Αττική γίνονται τρεις. Δεν λαμβάνονται υπόψη καθόλου οι ιδιαίτερες συνθήκες ανά νομό. Δηλαδή πως σ’ ένα νομό ενώ κυριαρχούν τα βυζαντινά ενοποιούνται με τα κλασικά; Γιατί δεν διατηρείται η εκεί Υπηρεσία που μπορεί να προσφέρει αυτοτελώς στα Βυζαντινά μνημεία. Γιατί αφού ενοποιούνται οι υπηρεσίες δεν ενοποιούνται και οι Διευθύνσεις; Γιατί τόσες πολλές αρμοδιότητες υπάγονται απευθείας στον Υπουργό;

Πόσες οργανικές θέσεις προβλέπονται ανά υπηρεσία; Πότε και με ποιον τρόπο αναπληρώνονται οι θέσεις; Πότε δηλαδή γίνονται προκηρύξεις θέσεων μονίμων υπαλλήλων; Γιατί εκδιώκονται οι μη κατέχοντες μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών κατά παράβαση του Συντάγματος περί ισονομίας (τι θυμήθηκα τώρα ε;) ενώ όπως αποδείχθηκε με το διαγωνισμό του 2004 συνάδελφοι χωρίς μεταπτυχιακό συναγωνίστηκαν στα ίσα και κέρδισαν μια θέση στην Υπηρεσία. Γιατί να μην λαμβάνεται υπόψην για παράδειγμα η προϋπηρεσία του κάθε συναδέλφου, επαναλαμβάνω ακέραια και όχι έως 60 μήνες;

Ο νέος οργανισμός είναι η άλλη πλευρά της ανακάλυψης του τύμβου της Αμφίπολης. Η Αμφίπολη είναι η φωτεινή πλευρά και ο νέος οργανισμός η σκοτεινή. Αλλοίμονο σε όποιον βρίσκεται στην σκοτεινή και επίσης αλλοίμονο σε όποιον πιστεύει στα μνημονιακά χρόνια που ζούμε στην αιωνιότητα της φωτεινής πλευράς.

© Επιμελητής Επιμελητόπουλος