Καλωσορίζουμε την ΕΣΔΑ στο Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων

Ένας χρόνος πέρασε…

Έχει περάσει λίγο περισσότερο από ένας χρόνος από τις τελευταίες εκλογές του ΣΕΑ, στις οποίες πρώτη δύναμη αναδείχθηκε η ΕΑΚ, και η ΕΣΔΑ αρνήθηκε να συμμετάσχει με κάθε τρόπο στο προεδρείο, επειδή δεν της δόθηκε η θέση του Προέδρου για τη μισή θητεία.

Είναι κοινή παραδοχή ότι ο στόχος να ζωντανέψει ο Σύλλογος επετεύχθη σε μεγάλο βαθμό, ενώ η διαφορά από την προηγούμενη εικόνα του ΣΕΑ είναι προφανής.

Αποφασιστικό ρόλο σε αυτό έπαιξαν η ενεργοποίηση των Τοπικών Επιτροπών, που έδωσαν άλλη πνοή και συνέβαλαν αποφασιστικά στη συμμετοχή πολλών περισσότερων συναδέλφων στις διαδικασίες και τις δράσεις του ΣΕΑ, αλλά και η ενεργοποίηση πολλών μελών, ανεξαρτήτως παράταξης, εντός και εκτός ΔΣ, οι οποίοι πίστεψαν ότι η λειτουργία του Συλλόγου μας αφορά όλους. Η ΕΑΚ προσπάθησε να συμβάλει όσο μπορούσε σε αυτήν την κατεύθυνση. Έτσι, ο ΣΕΑ συμμετείχε για πρώτη φορά τόσο μαζικά, και σε συνεργασία με άλλους κλάδους και Πρωτοβάθμια Σωματεία εντός και εκτός ΥΠΠΟΤ, στις μεγάλες κινητοποιήσεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα ενάντια στο μνημόνιο και τα μέτρα του (γενικές απεργίες, Σύνταγμα, καταλήψεις δημόσιου τομέα κλπ), ενώ διεκδίκησε και πέτυχε μικρές νίκες σε ποικίλα επίπεδα (από το jstor και τη δυνατότητα αναθέσεων έως 15.000 € από τις Εφορείες, μέχρι τη μετατροπή του 24μήνου σε 60μηνο). Προσπαθήσαμε να παρεμβαίνουμε ενεργά, σε κάθε μικρό ή μεγάλο ζήτημα του ΥΠΠΟΤ, από τη βοήθεια στο συνάδελφο, μέχρι την παράσταση στη Βουλή, να μην αφήσουμε κανέναν συνάδελφο μόνο του, σε κάθε μικρό ή μεγάλο ζήτημα, ανεξαρτήτως βέβαια της παραταξιακής τοποθέτησής του.

Καταβάλαμε προσπάθεια, σε συνεργασία με μέλη του ΔΣ απ’ όλες τις παρατάξεις αλλά και με συναδέλφους εκτός ΔΣ, να ενώσουμε το σύνολο του Συλλόγου, να λειτουργούμε δημοκρατικά και με απόλυτη διαφάνεια, με εξορθολογισμό των οικονομικών του Συλλόγου, χωρίς κανενός είδους ενίσχυση από το ΥΠΠΟΤ ή την πολιτική ηγεσία. Προσπαθήσαμε, και πιστεύουμε ότι το πετύχαμε σε αρκετά μεγάλο βαθμό, να ανοίξει ο ΣΕΑ στην κοινωνία, και να παίξει έναν ενοποιητικό, ουσιαστικό ρόλο ανάμεσα στους αρχαιολόγους της Υπηρεσίας, την αρχαιολογική και επιστημονική κοινότητα αλλά και τις άλλες ειδικότητες που ασχολούνται με τον πολιτισμό, εντός και εκτός ΥΠΠΟΤ, τους έκτακτους, τους πανεπιστημιακούς, τους συνταξιοδοτηθέντες κ.λ.π. Προσπαθήσαμε να οικοδομήσουμε συμμαχίες με πρώτο στόχο την προστασία των μνημείων και του ρόλου των αρχαιολόγων της Υπηρεσίας, που διακυβευόταν και συνεχίζει να διακυβεύεται.

Πράγματι, αν σε αυτή την πορεία ήταν ενωμένο όλο το ΔΣ, θα είχαμε πετύχει πολύ περισσότερα. Πράγματι, αν όλοι δαπανούσαν λίγο από το χρόνο τους για το Σύλλογο, θα είχαμε και περισσότερες ιδέες και περισσότερη αποτελεσματικότητα. Με αυτή την έννοια καλωσορίζουμε την ΕΣΔΑ και τις προτάσεις της ξανά πίσω στο Σύλλογο – ίσως αν τις προτάσεις της τις είχε κάνει πράξη (π.χ. στην επιτροπή προϋπηρεσίας που ασχολείται με την αναγνώριση της κάθε είδους προϋπηρεσίας από το ΥΠΠΟΤ και όπου κατά πλειοψηφία συμμετέχουν μέλη της ΕΣΔΑ) τα αποτελέσματα θα ήταν σίγουρα καλύτερα.

Ακόμη πιο γόνιμη θα ήταν βέβαια η όποια κριτική αν είχε ασκηθεί στην ετήσια γενική συνέλευση του Συλλόγου που ακριβώς συζήτησε το θέμα του απολογισμού της δράσης ενός έτους, και είχε τεθεί σε οποιαδήποτε ψηφοφορία. Ακόμη πιο γόνιμη θα ήταν η όποια κριτική αν δεν «πετούσε τη μπάλα στην εξέδρα» παρουσιάζοντας μια εικόνα ότι όλοι οι άλλοι κλάδοι είναι καλοπληρωμένοι στο ΥΠΠΟΤ εκτός από τους αρχαιολόγους, λες και οι εχθροί μας είναι οι συνάδελφοι άλλων ειδικοτήτων, και δη των πιο κακοπληρωμένων όπως οι εργατοτεχνίτες και οι συντηρητές! Ακόμη πιο γόνιμη θα ήταν η κριτική αν – εκτός από το να στηλιτεύει τη δράση του Προεδρείου – η ανακοίνωση της ΕΣΔΑ αφιέρωνε έστω και μια γραμμή στην πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟΤ, με την οποία ο ΣΕΑ συγκρούστηκε πολλές φορές για την απουσία οποιασδήποτε πολιτικής στον τομέα των αρχαιοτήτων, για το μένος εναντίον των αρχαιολόγων της Υπηρεσίας, για την αγωνιώδη προσπάθεια να χωριστούν οι συνάδελφοι σε «ημετέρους» και μη. Και πάνω από όλα, για την προσπάθεια να εμφανιστεί ως «τελειωμένη υπόθεση» το σχέδιο του νέου Οργανογράμματος, που εξυφάνθη πίσω από την πλάτη μας με τη στήριξη της πάντοτε πρόθυμης ΠΟΕ-ΥΠΠΟ (με τι αντάλλαγμα άραγε;), και το οποίο συρρίκνωνε την Υπηρεσία και κατακρεουργούσε τον κλάδο των αρχαιολόγων, την έρευνα, την επιστήμη, τον κοινωνικό ρόλο του πολιτισμού. Είναι μεγάλη νίκη του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων το γεγονός ότι από το Σεπτέμβρη, που ξεκίνησαν τα διαδοχικά deadlines της πολιτικής ηγεσίας, το νέο Οργανόγραμμα δεν υλοποιήθηκε ποτέ, με αποτέλεσμα να μην κινδυνεύουν οι αρχαιολόγοι από την απειλή της «εξαφάνισης» των οργανικών τους θέσεων, οι οποίες διατηρούνται ακόμη χάρη στους αγώνες όλων μας και οι οποίες θα έπρεπε να ιεραρχούνται ως πιο σημαντικές από τις θέσεις ευθύνης!

Ακόμη πιο γόνιμη θα ήταν η όποια κριτική χωρίς περιττές αναφορές σε πρόσωπα, που αποδεικνύουν μόνο εμπάθειες από το παρελθόν και προκαλούν διχασμό. Ακόμη πιο γόνιμη θα ήταν η κριτική εάν δεν εγκαλούσε εκ των υστέρων το Σύλλογο γιατί δεν αντέδρασε στην εκχώρηση ποσοστού του ΤΑΠ στον κρατικό προϋπολογισμό, κάτι για το οποίο ο ΣΕΑ ενημερώθηκε κατόπιν εορτής (εκτός κι αν η ΕΣΔΑ το ήξερε και αυτό πριν ψηφιστεί, και δεν ενημέρωσε το ΔΣ ως όφειλε). Ακόμα πιο γόνιμη θα ήταν η κριτική, αν κάθε φορά που είχε τεθεί από την ΕΑΚ ζήτημα δυναμικής διεκδίκησης των υπερωριών, του επιμισθίου για τα ΕΣΠΑ κλπ - με κλείσιμο της Κεντρικής Υπηρεσίας και του ΚΑΣ ή με πάγωμα των ΕΣΠΑ - η ΕΣΔΑ είτε δεν έπαιρνε θέση, είτε καταψήφιζε τέτοιες προτάσεις. Ας θυμίσουμε επίσης ότι όταν η Ενωτική είχε προτείνει στο ΔΣ να διεκδικήσει ο κλάδος το ανθυγιεινό επίδομα, η ΕΣΔΑ θεώρησε περιττή μια τέτοια διεκδίκηση.

Ένας άλλος αέρας πνέει…

Το διαφορετικό αεράκι που φύσηξε πριν από ένα χρόνο στο Σύλλογο δεν ήταν κάτι απομονωμένο: όπως φαίνεται, σε όλη την ελληνική κοινωνία πνέει ένας άνεμος διαφορετικός από τις κατεστημένες νοοτροπίες, τους παγιωμένους πολιτικούς συσχετισμούς και το «βόλεμα» που έφερε τη χώρα σε αυτήν την κατάσταση. Όλα αυτά, προφανώς ενοχλούν όσους φοβούνται το ξεβόλεμα ή όσους είχαν ιδιαίτερα συμφέροντα από τη διατήρηση της προηγούμενης κατάστασης. 

Τα τελευταία δύο χρόνια, όμως, έδειξαν ότι η ελληνική κοινωνία έχει κι άλλες δυνατότητες: να ξεβολευτεί, να σηκωθεί από τον καναπέ, να δείξει έναν άλλο πολιτισμό και μια διαφορετική διάθεση συμμετοχής. Γιατί η ουσία της δημοκρατίας, τόσο στα σωματεία όσο και παντού, είναι η συμμετοχή και όχι η αντιπροσώπευση: συμμετοχή όλων, συζήτηση και σύνθεση βασισμένη σε πολιτικές θέσεις, μακριά από προσωπικές βλέψεις, εναλλαγή στις θέσεις ευθύνης. Πιστά σε αυτή την αντίληψη δημοκρατίας, όλα τα μέλη της ΕΑΚ θα συνεχίσουν να κάνουν πράξη την πιο βασική τους δέσμευση: δεν θα κάνουν συμφωνίες με καμία πολιτική ηγεσία οποιασδήποτε κυβέρνησης «κάτω από το τραπέζι», δεν θα διαπραγματεύονται τους συναδέλφους ως ψήφους στο οποιοδήποτε πολιτικό κόμμα, δεν θα σταματήσουν να παλεύουν για τα θέματα που αφορούν όλους τους συναδέλφους, προκειμένου να διαπραγματευτούν από καλύτερη θέση τη δικιά τους καριέρα!

Γιατί εμείς οι ίδιοι, ως δημόσιοι υπάλληλοι, έχουμε χρέος να λειτουργούμε προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος και όχι του εκάστοτε Υπουργού και της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας. Έχουμε χρέος να υπηρετούμε τους νόμους που εκπορεύονται από το Σύνταγμα και τη βούληση του ελληνικού λαού και όχι νόμους - σκούπα που ψηφίζονται στα κρυφά, δυο μέρες πριν κλείσει η Βουλή, κόντρα στο Σύνταγμα και στη βούληση του ελληνικού λαού, από «αντιπροσώπους» που αμέσως μετά δεν εξελέγησαν ούτε βουλευτές! Ναι, σε τέτοιες εντολές δεν μπορεί να υπακούει όποιος και όποια έχει συνείδηση του ρόλου του ως υπαλλήλου του ελληνικού λαού και όχι του εκάστοτε πολιτικού προϊστάμενου.

Η Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση δεσμεύεται ότι θα συνεχίσει στον αταλάντευτα μαχητικό, δημοκρατικό, συνθετικό για τα συμφέροντα του κλάδου και των μνημείων, συμμετοχικό και ανεξάρτητο δρόμο. Στις θέσεις που βρίσκεται η ΕΑΚ εκλέχτηκε, δεν διορίστηκε και δεν χρωστάει (ούτε και θα ήθελε να χρωστάει) σε κανέναν. Σε κάθε περίπτωση, όλοι κρινόμαστε και θα εξακολουθούμε να κρινόμαστε, όταν οι συνάδελφοι μάς τιμούν με την ψήφο τους. 

ανακοίνωση της Ενωτικής Αγωνιστικής Κίνησης στο Σύλλογο Αρχαιολόγων