Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2012

Από την κριτική στη χυδαιότητα



Το τελευταίο διάστημα πραγματοποιείται μια ενορχηστρωμένη επίθεση από διάφορους δημοσιογράφους  κ. Θερμού, κ. Μάνος Λαμπράκης (http://www.exostispress.gr/Borderlife-435) ή ψευδοδημοσιογράφους όπως η κ. Αθηνά Ρίτα ή ο κ. Εμμανουήλ. Μια επίθεση στον ΣΕΑ και στα εκλεγμένα όργανά του και ιδιαιτέρως στην πρόεδρο του Δέσποινα Κουτσούμπα. Είναι αλήθεια ότι έχει ενοχλήσει η δράση του ΣΕΑ. Είναι αλήθεια ότι ο ΣΕΑ αντιτίθεται στα σχέδια της πολιτικής εξουσίας για την συρρίκνωση της αρχαιολογικής Υπηρεσίας. Είναι αλήθεια ότι με τη δράση του ΔΣ, ένας σύλλογος απέδειξε ότι είναι δυνατόν ν’ αναπτύξει ποικίλες δραστηριότητες. Απέδειξε ότι μπορεί να είναι στήριγμα στο κάθε μέλος του. Ο σύλλογος ανέδειξε ότι πίσω από τα πολλά έργα που εκτελούνται με χρηματοδοτικά προγράμματα, υπάρχουν άλλα τόσα που θα μπορούσαν να γίνουν και δε γίνονται με ευθύνη της πολιτικής ηγεσίας. Ανέδειξε και αναδεικνύει τις άοκνες προσπάθειες των αρχαιολόγων για να ανταπεξέλθουν στις σημερινές δυσκολίες.
Και για να πούμε μερικά πράγματα. Πως μοιράζονται τα ΕΣΠΑ;  Ποιες οι προϋποθέσεις; Υπάρχει διαφάνεια; Πως είναι στελεχωμένες οι υπηρεσίες; Πως χρηματοδοτούνται; Ποιες οι κρατικές δαπάνες γι αυτές; Τι μισθό παίρνει ένας υπάλληλος, ένας διευθυντής  της γενικής Γραμματείας πολιτισμού; (πλέον). Τι γίνεται με το νέο οργανόγραμμα; Τι γίνεται με την εισβολή πολλών ΜΚΟ στο χώρο μας ή γραφείων για παράδειγμα για τη κήρυξη των αρχαιολογικών χώρων ενώ στην πραγματικότητα την δουλειά την κάνουν οι Εφορείες; Τι γίνεται με τις καταργήσεις οργανισμών που εκτελούν  πολλά χρηματοδοτούμενα έργα. Με το προσωπικό τους; Τι σκοπό έχουν; Να μοιράσουν τα έργα στους ιδιώτες; Τι γίνεται με τις πωλήσεις ακινήτων σε εξευτελιστική τιμή βεβαίως, ανάμεσα σ’ αυτά και το ιστορικό κτήριο του Υπουργείου στην οδό Μπουμπουλίνας;
Όλα αυτά τα’ αντιπαλεύει ο ΣΕΑ, ώστε να μείνει στα χέρια του δημοσίου τόσο η αρχαιολογική Υπηρεσία, όσο και τα Μουσεία και τα μνημεία, έτσι όπως προβλέπεται από το νόμο και το Σύνταγμα. Όλοι λοιπόν οι δημοσιογράφοι και ψευδοδημοσιογράφοι  που βάλουν ενάντια στον ΣΕΑ, υπερασπίζονται τη μνημονιακή πολιτική της κυβέρνησης και δημιουργούν προϋποθέσεις αντίθεσης στο κλάδο μας σπιλώνοντας την πρόεδρο του ΣΕΑ και εν τέλει τον ίδιο το Σύλλογο. Ποιοι εν τέλει κρύβονται πίσω απ’ αυτούς τους κκ. δημοσιογράφους;
Εκείνο όμως που δημιουργεί μια εντελώς νέα ατμόσφαιρα- από τα έως τώρα άρθρα- είναι η γλώσσα που χρησιμοποιείται από τον κ. Μ. Λαμπράκη. Ο κύριος (;) αυτός αρθρογραφεί με άθλιο και χυδαίο τρόπο, ξεπερνώντας κάθε προηγούμενο. Η πεζοδρομιακή γλώσσα του φανερώνει ότι δεν επιδιώκει πολιτική αντιπαράθεση, αλλά φανερώνει εμπάθεια ενάντια στους αρχαιολόγους και ειδικά ενάντια στην Πρόεδρό του ΣΕΑ. Αν δεν μπορεί να εξηγηθεί με ψυχαναλυτικούς όρους, (έχω κάτι χρήσιμα τηλέφωνα) τότε θα μπορούσαμε να πούμε  ότι απλά βρίσκεται κι αυτός σε διατεταγμένη υπηρεσία. Ο κ. Μ. Λαμπράκης στο «Εξώστης» χυδαιολογεί, υβρίζει, εκτίθεται. Φανερώνει την άθλια εικόνα του.  Σε άλλες περιπτώσεις θα ήταν για γέλια, αλλά σε τόσους δύσκολους καιρούς και για τον πολιτισμό είναι για κλάματα. Ο κ. Μ. Λαμπράκης  δεν έχει όπως φαίνεται καμιά σχέση με τον πολιτισμό. Το αποδεικνύει η γλώσσα του. Που αλήθεια  εκτός από χυδαία δεν γνωρίζω πόσο μακριά είναι και πως συστρέφεται και περιστρέφεται και που και ποιον ακριβώς θωπεύει καθημερινώς.  Άλλωστε το να φτάσεις από την κριτική  στη χυδαιότητα είναι σύντομος δρόμος, ιδιαιτέρως αν δεν διαθέτεις τον ανάλογο νου.

ΥΓ: Φαντάζομαι ότι μετά από το κείμενο του κ. Μάνου Λαμπράκη θα κινηθεί αυτεπάγγελτη δίωξη του εισαγγελέα «περί εξύβρισης» Μ’ αυτό το πλευρό να κοιμάσαι θα μπορούσε να μου πει σκουντώντας με κάποιος.

Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2012

Για την κ. Θερμού...



Αξιότιμη κ. Θερμού
Απευθύνομαι σε σας, μιας και έχετε αναλάβει εργολαβικά τη διαστρέβλωση των αποφάσεων του ΣΕΑ και την επίθεση στην πρόεδρό του, συνάδελφο Δέσποινα Κουτσούμπα.  Ξεκινήσατε με τη γλαφυρή περιγραφή της συνεδρίασης του ΚΑΣ για τη συζήτηση της καμπάνιας του συλλόγου. Και μιλώ για την απαγόρευση προβολής στη τηλεόραση από το ΚΑΣ της διεθνούς καμπάνιας του Συλλόγου του ΣΕΑ. Από κει ξεκινήσατε την επίθεση στο Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων. Τα μέλη του ΚΑΣ πλην της κ. Βλαζάκη έμειναν «εμβρόντητα» μας πληροφορείτε ως έγκριτη δημοσιογράφος στο Βήμα. Η κ. Βλαζάκη ως γενική διευθύντρια γιατί δεν έμεινε εμβρόντητη; Δεν το εξηγείτε. Σας φαντάζομαι κ. Θερμού εσάς και μερικούς άλλους να κάθονται σ’ ένα γραφείο και να λογοκρίνουν μ’ ένα κόκκινο στυλό.  Πόσο θα το θελατε αυτό. Δε μου το βγάζετε από το μυαλό. Απλά δε το ομολογείτε και περνάτε απευθείας στην πράξη. Κατόπιν η επίθεση συνεχίστηκε  και από άλλους παρατρεχάμενους με την πλήρη στοχοποίηση της προέδρου του ΣΕΑ συνάδελφου Δ. Κουτσούμπα, ότι είναι λέει μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ κλπ. Από πού κι ως που σε ένα δημοκρατικό καθεστώς η πολιτική ταυτότητα, η άποψη αποτελεί ψόγο; Παραλλήλως κάποιος/α Αθ. Ρίτα, δημοσιογράφος κ αυτή, ζητεί παραστατικά από το ΣΕΑ για τις δραστηριότητές του. Μετά από τη συνέντευξη της προέδρου στο USA Today εξανίσταστε πάλι η κ. Θερμού και καλείτε με θέρμη (ποια είστε δηλαδή;..θα τρελαθούμε εντελώς! Μήπως είστε εκπρόσωπος της Γραμματείας Πολιτισμού;) να περάσουν οι πολίτες από την πύλη του Αδριανού γιατί δε κινδυνεύουν να πέσουν τα μνημεία παραχαράσσοντας παράλληλα τη συνέντευξη της πρόεδρου Δ. Κουτσούμπα.
Πραγματοποιείτε κ. Θερμού μια γενική επίθεση στο ΣΕΑ, επίθεση που είναι αποτέλεσμα μείγματος διαπλοκής της εξουσίας και ΜΜΕ με εντεταλμένους δημοσιογράφους να βγάζουν τη βρώμικη δουλειά. Έχουν γνώση οι φύλακες.
Αλήθεια γιατί αυτή η πρεμούρα «κάποιων» από σας για τις θέσεις του ΣΕΑ; Είναι απορίας άξιο(;). Κάποιες διαπιστώσεις: Ναι οι αποφάσεις του ΣΕΑ είναι ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης και οι κκ. δημοσιογράφοι ή οι ψευδοδημοσιογράφοι τύπου «Α.Ρίτα» έχουν στρατευθεί ενάντια σε οτιδήποτε τους χαλάει τη σούπα. Μια επισήμανση στους κυρίους /ες αυτούς. Ο φασισμός δεν είναι πάντοτε η Χρυσή Αυγή και μόνο. Ο φασισμός είναι η παραπληροφόρηση, η λογοκρισία, η παραχάραξη, η εντεταλμένη υπηρεσία, η διαπλοκή, που φέρνουν σε θέση ισχύος τον πολιτικό βραχίονα του φασισμού. Κυρία  Θερμού οφείλεται να ζητήσετε από την πρόεδρο του ΣΕΑ μια συνέντευξη πρόσωπο με πρόσωπο. Χωρίς να γνωρίζω ιδιαιτέρως τη συνάδελφο Πρόεδρο, εσάς καθόλου, είμαι βέβαιος ότι η Δ. Κουτσούμπα δεν πρόκειται ν’ αρνηθεί μια τέτοια συνέντευξη και πολύ περισσότερο ν’ αρνηθεί ν’ απαντήσει σε οποιαδήποτε ερώτηση. Αλλά χρειάζετε τόλμη κ. Θερμού ν’ αντικρύσετε από κοντά και να ρωτήσετε τους εκπροσώπους του ΣΕΑ. Οφείλετε  κ. Θερμού να μάθετε όχι αυτά που σας λένε να πείτε, αλλά αυτά που γίνονται στο ΣΕΑ από πρώτο χέρι.. Κυρία Θερμού, δημοσιογράφος του Βήματος, θα πρέπει να σταματήσετε να είστε ωτακουστής των διαδρόμων της Μπουμπουλίνας και συνομιλητής προσώπων που επιλεκτικώς συνομιλείτε συχνά και κατέχουν υψηλές θέσεις. Με τον τρόπο σας, ελπίζω εν αγνοία σας κ. Θερμού, προωθείτε δυστυχώς τολμώ να πω, έναν άτυπο φασισμό σε βάρος μιας ομάδας εργαζομένων που τα δίνουν όλα για να υπηρετήσουν με το καλύτερο τρόπο τον πολιτισμό. Θα πρέπει να καταλάβετε ότι δεν μπορεί να ισοπεδώνεται ένας κλάδος για να περάσουν με ευκολία μέτρα όπως απολύσεις, νέα οργανογράμματα διάλυσης της υπηρεσίας  κλπ.  Βεβαίως ακολουθείτε, ως υπάλληλός του ΔΟΛ που είστε, την πολιτική του που ταυτίζεται απολύτως με τη Τροϊκανή πολιτική, εσωτερικού και εξωτερικού. Αυτό κάνουν άλλωστε και οι συνάδελφοί σας Πρετεντέρης, Καψής κλπ κλπ. Είστε αλήθεια συνεπής ως προς τον εργοδότη σας.
Περιμένω από ΟΛΑ τα μέλη του ΔΣ του ΣΕΑ να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων τους. Να υπερασπιστούν τη συνάδελφο πρόεδρο, γιατί μ’ αυτό τον τρόπο θα υπερασπιστούν και τις αποφάσεις του ΔΣ, αφού μονοτετοιες μεταφερει η πρόεδρός του. Οποιαδήποτε άλλη απόφαση τους θέτει σε κίνδυνο όχι τον ΣΕΑ, αλλά ολόκληρο το κλάδο, την ίδια την αρχαιολογική υπηρεσία.

συναδελφικά
Ε.Ε, «Δημοσιογράφος»

Πέμπτη 14 Ιουνίου 2012

Καλωσορίζουμε την ΕΣΔΑ στο Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων


Ένας χρόνος πέρασε…

Έχει περάσει λίγο περισσότερο από ένας χρόνος από τις τελευταίες εκλογές του ΣΕΑ, στις οποίες πρώτη δύναμη αναδείχθηκε η ΕΑΚ, και η ΕΣΔΑ αρνήθηκε να συμμετάσχει με κάθε τρόπο στο προεδρείο, επειδή δεν της δόθηκε η θέση του Προέδρου για τη μισή θητεία.

Είναι κοινή παραδοχή ότι ο στόχος να ζωντανέψει ο Σύλλογος επετεύχθη σε μεγάλο βαθμό, ενώ η διαφορά από την προηγούμενη εικόνα του ΣΕΑ είναι προφανής.
Αποφασιστικό ρόλο σε αυτό έπαιξαν η ενεργοποίηση των Τοπικών Επιτροπών, που έδωσαν άλλη πνοή και συνέβαλαν αποφασιστικά στη συμμετοχή πολλών περισσότερων συναδέλφων στις διαδικασίες και τις δράσεις του ΣΕΑ, αλλά και η ενεργοποίηση πολλών μελών, ανεξαρτήτως παράταξης, εντός και εκτός ΔΣ, οι οποίοι πίστεψαν ότι η λειτουργία του Συλλόγου μας αφορά όλους. Η ΕΑΚ προσπάθησε να συμβάλει όσο μπορούσε σε αυτήν την κατεύθυνση. Έτσι, ο ΣΕΑ συμμετείχε για πρώτη φορά τόσο μαζικά, και σε συνεργασία με άλλους κλάδους και Πρωτοβάθμια Σωματεία εντός και εκτός ΥΠΠΟΤ, στις μεγάλες κινητοποιήσεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα ενάντια στο μνημόνιο και τα μέτρα του (γενικές απεργίες, Σύνταγμα, καταλήψεις δημόσιου τομέα κλπ), ενώ διεκδίκησε και πέτυχε μικρές νίκες σε ποικίλα επίπεδα (από το jstor και τη δυνατότητα αναθέσεων έως 15.000 € από τις Εφορείες, μέχρι τη μετατροπή του 24μήνου σε 60μηνο). Προσπαθήσαμε να παρεμβαίνουμε ενεργά, σε κάθε μικρό ή μεγάλο ζήτημα του ΥΠΠΟΤ, από τη βοήθεια στο συνάδελφο, μέχρι την παράσταση στη Βουλή, να μην αφήσουμε κανέναν συνάδελφο μόνο του, σε κάθε μικρό ή μεγάλο ζήτημα, ανεξαρτήτως βέβαια της παραταξιακής τοποθέτησής του.

Καταβάλαμε προσπάθεια, σε συνεργασία με μέλη του ΔΣ απ’ όλες τις παρατάξεις αλλά και με συναδέλφους εκτός ΔΣ, να ενώσουμε το σύνολο του Συλλόγου, να λειτουργούμε δημοκρατικά και με απόλυτη διαφάνεια, με εξορθολογισμό των οικονομικών του Συλλόγου, χωρίς κανενός είδους ενίσχυση από το ΥΠΠΟΤ ή την πολιτική ηγεσία. Προσπαθήσαμε, και πιστεύουμε ότι το πετύχαμε σε αρκετά μεγάλο βαθμό, να ανοίξει ο ΣΕΑ στην κοινωνία, και να παίξει έναν ενοποιητικό, ουσιαστικό ρόλο ανάμεσα στους αρχαιολόγους της Υπηρεσίας, την αρχαιολογική και επιστημονική κοινότητα αλλά και τις άλλες ειδικότητες που ασχολούνται με τον πολιτισμό, εντός και εκτός ΥΠΠΟΤ, τους έκτακτους, τους πανεπιστημιακούς, τους συνταξιοδοτηθέντες κ.λ.π. Προσπαθήσαμε να οικοδομήσουμε συμμαχίες με πρώτο στόχο την προστασία των μνημείων και του ρόλου των αρχαιολόγων της Υπηρεσίας, που διακυβευόταν και συνεχίζει να διακυβεύεται.
Πράγματι, αν σε αυτή την πορεία ήταν ενωμένο όλο το ΔΣ, θα είχαμε πετύχει πολύ περισσότερα. Πράγματι, αν όλοι δαπανούσαν λίγο από το χρόνο τους για το Σύλλογο, θα είχαμε και περισσότερες ιδέες και περισσότερη αποτελεσματικότητα. Με αυτή την έννοια καλωσορίζουμε την ΕΣΔΑ και τις προτάσεις της ξανά πίσω στο Σύλλογο – ίσως αν τις προτάσεις της τις είχε κάνει πράξη (π.χ. στην επιτροπή προϋπηρεσίας που ασχολείται με την αναγνώριση της κάθε είδους προϋπηρεσίας από το ΥΠΠΟΤ και όπου κατά πλειοψηφία συμμετέχουν μέλη της ΕΣΔΑ) τα αποτελέσματα θα ήταν σίγουρα καλύτερα.

Ακόμη πιο γόνιμη θα ήταν βέβαια η όποια κριτική αν είχε ασκηθεί στην ετήσια γενική συνέλευση του Συλλόγου που ακριβώς συζήτησε το θέμα του απολογισμού της δράσης ενός έτους, και είχε τεθεί σε οποιαδήποτε ψηφοφορία. Ακόμη πιο γόνιμη θα ήταν η όποια κριτική αν δεν «πετούσε τη μπάλα στην εξέδρα» παρουσιάζοντας μια εικόνα ότι όλοι οι άλλοι κλάδοι είναι καλοπληρωμένοι στο ΥΠΠΟΤ εκτός από τους αρχαιολόγους, λες και οι εχθροί μας είναι οι συνάδελφοι άλλων ειδικοτήτων, και δη των πιο κακοπληρωμένων όπως οι εργατοτεχνίτες και οι συντηρητές! Ακόμη πιο γόνιμη θα ήταν η κριτική αν – εκτός από το να στηλιτεύει τη δράση του Προεδρείου – η ανακοίνωση της ΕΣΔΑ αφιέρωνε έστω και μια γραμμή στην πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟΤ, με την οποία ο ΣΕΑ συγκρούστηκε πολλές φορές για την απουσία οποιασδήποτε πολιτικής στον τομέα των αρχαιοτήτων, για το μένος εναντίον των αρχαιολόγων της Υπηρεσίας, για την αγωνιώδη προσπάθεια να χωριστούν οι συνάδελφοι σε «ημετέρους» και μη. Και πάνω από όλα, για την προσπάθεια να εμφανιστεί ως «τελειωμένη υπόθεση» το σχέδιο του νέου Οργανογράμματος, που εξυφάνθη πίσω από την πλάτη μας με τη στήριξη της πάντοτε πρόθυμης ΠΟΕ-ΥΠΠΟ (με τι αντάλλαγμα άραγε;), και το οποίο συρρίκνωνε την Υπηρεσία και κατακρεουργούσε τον κλάδο των αρχαιολόγων, την έρευνα, την επιστήμη, τον κοινωνικό ρόλο του πολιτισμού. Είναι μεγάλη νίκη του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων το γεγονός ότι από το Σεπτέμβρη, που ξεκίνησαν τα διαδοχικά deadlines της πολιτικής ηγεσίας, το νέο Οργανόγραμμα δεν υλοποιήθηκε ποτέ, με αποτέλεσμα να μην κινδυνεύουν οι αρχαιολόγοι από την απειλή της «εξαφάνισης» των οργανικών τους θέσεων, οι οποίες διατηρούνται ακόμη χάρη στους αγώνες όλων μας και οι οποίες θα έπρεπε να ιεραρχούνται ως πιο σημαντικές από τις θέσεις ευθύνης!

Ακόμη πιο γόνιμη θα ήταν η όποια κριτική χωρίς περιττές αναφορές σε πρόσωπα, που αποδεικνύουν μόνο εμπάθειες από το παρελθόν και προκαλούν διχασμό. Ακόμη πιο γόνιμη θα ήταν η κριτική εάν δεν εγκαλούσε εκ των υστέρων το Σύλλογο γιατί δεν αντέδρασε στην εκχώρηση ποσοστού του ΤΑΠ στον κρατικό προϋπολογισμό, κάτι για το οποίο ο ΣΕΑ ενημερώθηκε κατόπιν εορτής (εκτός κι αν η ΕΣΔΑ το ήξερε και αυτό πριν ψηφιστεί, και δεν ενημέρωσε το ΔΣ ως όφειλε). Ακόμα πιο γόνιμη θα ήταν η κριτική, αν κάθε φορά που είχε τεθεί από την ΕΑΚ ζήτημα δυναμικής διεκδίκησης των υπερωριών, του επιμισθίου για τα ΕΣΠΑ κλπ - με κλείσιμο της Κεντρικής Υπηρεσίας και του ΚΑΣ ή με πάγωμα των ΕΣΠΑ - η ΕΣΔΑ είτε δεν έπαιρνε θέση, είτε καταψήφιζε τέτοιες προτάσεις. Ας θυμίσουμε επίσης ότι όταν η Ενωτική είχε προτείνει στο ΔΣ να διεκδικήσει ο κλάδος το ανθυγιεινό επίδομα, η ΕΣΔΑ θεώρησε περιττή μια τέτοια διεκδίκηση.
Ένας άλλος αέρας πνέει…

Το διαφορετικό αεράκι που φύσηξε πριν από ένα χρόνο στο Σύλλογο δεν ήταν κάτι απομονωμένο: όπως φαίνεται, σε όλη την ελληνική κοινωνία πνέει ένας άνεμος διαφορετικός από τις κατεστημένες νοοτροπίες, τους παγιωμένους πολιτικούς συσχετισμούς και το «βόλεμα» που έφερε τη χώρα σε αυτήν την κατάσταση. Όλα αυτά, προφανώς ενοχλούν όσους φοβούνται το ξεβόλεμα ή όσους είχαν ιδιαίτερα συμφέροντα από τη διατήρηση της προηγούμενης κατάστασης. 

Τα τελευταία δύο χρόνια, όμως, έδειξαν ότι η ελληνική κοινωνία έχει κι άλλες δυνατότητες: να ξεβολευτεί, να σηκωθεί από τον καναπέ, να δείξει έναν άλλο πολιτισμό και μια διαφορετική διάθεση συμμετοχής. Γιατί η ουσία της δημοκρατίας, τόσο στα σωματεία όσο και παντού, είναι η συμμετοχή και όχι η αντιπροσώπευση: συμμετοχή όλων, συζήτηση και σύνθεση βασισμένη σε πολιτικές θέσεις, μακριά από προσωπικές βλέψεις, εναλλαγή στις θέσεις ευθύνης. Πιστά σε αυτή την αντίληψη δημοκρατίας, όλα τα μέλη της ΕΑΚ θα συνεχίσουν να κάνουν πράξη την πιο βασική τους δέσμευση: δεν θα κάνουν συμφωνίες με καμία πολιτική ηγεσία οποιασδήποτε κυβέρνησης «κάτω από το τραπέζι», δεν θα διαπραγματεύονται τους συναδέλφους ως ψήφους στο οποιοδήποτε πολιτικό κόμμα, δεν θα σταματήσουν να παλεύουν για τα θέματα που αφορούν όλους τους συναδέλφους, προκειμένου να διαπραγματευτούν από καλύτερη θέση τη δικιά τους καριέρα!

Γιατί εμείς οι ίδιοι, ως δημόσιοι υπάλληλοι, έχουμε χρέος να λειτουργούμε προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος και όχι του εκάστοτε Υπουργού και της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας. Έχουμε χρέος να υπηρετούμε τους νόμους που εκπορεύονται από το Σύνταγμα και τη βούληση του ελληνικού λαού και όχι νόμους - σκούπα που ψηφίζονται στα κρυφά, δυο μέρες πριν κλείσει η Βουλή, κόντρα στο Σύνταγμα και στη βούληση του ελληνικού λαού, από «αντιπροσώπους» που αμέσως μετά δεν εξελέγησαν ούτε βουλευτές! Ναι, σε τέτοιες εντολές δεν μπορεί να υπακούει όποιος και όποια έχει συνείδηση του ρόλου του ως υπαλλήλου του ελληνικού λαού και όχι του εκάστοτε πολιτικού προϊστάμενου.

Η Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση δεσμεύεται ότι θα συνεχίσει στον αταλάντευτα μαχητικό, δημοκρατικό, συνθετικό για τα συμφέροντα του κλάδου και των μνημείων, συμμετοχικό και ανεξάρτητο δρόμο. Στις θέσεις που βρίσκεται η ΕΑΚ εκλέχτηκε, δεν διορίστηκε και δεν χρωστάει (ούτε και θα ήθελε να χρωστάει) σε κανέναν. Σε κάθε περίπτωση, όλοι κρινόμαστε και θα εξακολουθούμε να κρινόμαστε, όταν οι συνάδελφοι μάς τιμούν με την ψήφο τους. 

ανακοίνωση της Ενωτικής Αγωνιστικής Κίνησης στο Σύλλογο Αρχαιολόγων




Τρίτη 12 Ιουνίου 2012

«Η κληρονομιά μας δεν πουλιέται» ή όλα πωλούνται σύμφωνα με τη «Λογική της αγοράς»;; Ή αλλιώς: Μαχόμενη αρχαιολογία και ψεύτικα διλλήματα.


Διαβάζοντας ένα άρθρο της κ. Θερμού στο Βήμα στις 10-6-2012, με τον παραπλανητικό τίτλο : «Η κληρονομιά μας δεν πουλιέται» και έχοντας παλαιότερα εκφράσει την άποψή μου για την πολιτική της κ. Γ.Γ για την αρχαιολογική Υπηρεσία, προχωρώ σε μια διαφορετική ανάγνωση του άρθρου. Το άρθρο περιέχει δηλώσεις της Γ.Γ του ΥΠΠΟΤ κ. Μενδώνη καθώς και επιφανών αρχαιολόγων και ανθρωπων της τέχνης, με αφορμή την πρακτική του μουσείου Τισέν-Μπορνεμίτσα να δημοπρατήσει έργα για την άμεση χρηματοδότησή του.
Στο «αθώο»(;) ερώτημα, αν πωλούσαν έργα οι κκ. Ν. Σταμπολίδης, Αγ. Κοτταρίδη, Μ. Λαμπράκη-Πλάκα, (γνωστοί σε όλους μας) αρχικώς απαντούν έντονα  αρνητικά, υπερτονίζοντας την άυλη υπόστασή των έργων και την ανεκτίμητη αξία τους. Η κ. Μενδώνη δεν ερωτάται, επομένως δε γνωρίζουμε την απάντησή της.
Όμως παρακάτω ο κ. Σταμπολίδης προτείνει την «υιοθέτηση» έργων από ιδιώτες, με τη ταυτόχρονη παραμονή στη θέση τους. Αντίθετα η κ. Κοτταρίδη προτείνει «νέα στρατηγική» με  εισπράξεις από δευτερεύουσες δράσεις, όπως συμμετοχή ξένων σε ανασκαφές, παιχνίδια DVD κ.αλ. Η κ. Λαμπράκη δεν προτείνει κάτι, προφανώς σοκαρισμένη από τη τελευταία κλοπή του έργου του Πικάσο. Οι "ιδιώτες" εκεί φαίνεται ότι έδρασαν μόνοι τους.
Κι ακολουθεί το ωραιότερο: Η κ.Μενδώνη , επί χρόνια Γ.Γ του ΥΠΠΟΤ (η μακροβιότερη  που την ξεπερνά Γ.Γ που ξέρω, είναι η Αλέκα Παπαρήγα του ΚΚΕ) δηλώνει ευθαρσώς: «..ότι είμαστε έτοιμοι για την αλλαγή του θεσμικού πλαισίου σχετικά με τη διαχείριση των Μουσείων», προχωρώντας, αδειάζει το τμήμα χορηγιών το οποίο θέλει να αποσπάσει από το τακτικό προϋπολογισμό, απαξιώνει το ΤΑΠΑ που το θεωρεί ξεπερασμένο, ενώ όπως λέει  θέλει «να σπάσει ταμπού και κατεστημένα και να μπούμε στη λογική της Αγοράς».
Η δημοσιογράφος, φίλη της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΠΟΤ,  αραδιάζει τη κακή κατάσταση των αποθηκών, λες και δε φταίει καμιά εξουσία γι αυτήν, ενώ ο κ. Σταμπολίδης εντελώς αντίθετα με το τι λέει παραπάνω, θεωρεί ότι μπορεί να πωληθούν, ενώ η κ. Κοτταρίδη  θεωρεί ότι «δεν υπάρχει λόγος γιατί είναι τέτοια η οικονομική αξία τους που δε λύνει κάποιο πρόβλημα»(ενώ αν έλυνε δηλαδή θα τα πωλούσαμε;;)
Τι μαρτυρούν οι δηλώσεις των κκ. Σταμπολίδη-Κοτταρίδη –Μενδώνη; Από τη μια την ανυπαρξία πολιτικής για ενδυνάμωση της αρχαιολογικής υπηρεσίας.Από την άλλη μια όμάδα επιστημόνων που στελεχώνουν το υπουργείο από διάφορες θέσεις ή παρακειμενες του ΥΠΠΟΤ σε ιδιωτικά μουσεία είναι έτοιμη μια πολιτική που θα δώσει τμήματα του έργου του ΥΠΠΟΤ σε ιδιώτες. Τι μας κάνουν φανερό; Η αλλαγή θεσμικού πλαισίου που προτείνεται. Ένα πλαίσιο που δε γνωρίζουμε. Να υποθέσουμε ότι τα μουσεία θα τα προσφέρουμε σε ιδιώτες; Τέλος αν και αρνούνται την πώληση με πολλές φανφάρες (θα με συγχωρήσουν γι αυτό), ο κ Σταμπολίδης μιλά για « υιοθέτηση» και πώλησή  με έκθεση τους σε κοινόχρηστο χώρο, άλλων χωρών
Ποια είναι η ουσία του κειμένου; Ένα απαράδεκτο δίλημμα: Θα πουλήσουμε αρχαία ή θ’ αλλάξουμε το θεσμικό πλαίσιο και θα δώσουμε ,βρε αδελφέ, και κάτι στους ιδιώτες;
Είναι εντελώς επικίνδυνη η πολιτική που υπηρετεί εδώ και χρόνια η κ. Μενδώνη. Εμείς το γνωρίζουμε. Ανενδοίαστα  έσπρωξε στην εφεδρεία και σύνταξη μαχόμενους αρχαιολόγους αποδυναμώνοντας την. Εφαρμόστηκε  το μνημόνιο πλήττοντας βάναυσα τις δαπάνες και τους μισθούς εξαθλιώνοντας τους υπαλλήλους του ΥΠΠΟΤ.
          Η Αρχαιολογική Υπηρεσία έχει ακόμη όλες τις δυνατότητες να υποστηρίξει την πολιτισμική μας κληρονομιά. Με μια άλλη πολιτική όχι σαν αυτή που εφαρμόζει και προτείνει η κ. Μενδώνη. Έχουμε δυνατότητες, έχουμε τους ανθρώπους, έχουμε τη κατάρτιση, έχουμε τον πλούτο για να βγει ξανά στο φως, ενδυναμωμένη και ο λαός κερδισμένος.
Έχουμε τη δυνατότητα η αρχαιολογική Υπηρεσία ν΄ ακολουθήσει να είναι μια ισχυρή υπηρεσία και όχι θεατής των πολιτικών τακτικισμών κορυφής.
Τα ψεύτικα διλήμματα που σέρνονται διά των φίλων δημοσιογράφων του βήματος ή διά των γνωστών αρχαιολόγων, ΔΕΝ αφορούν τους μαχόμενους αρχαιολόγους. Τα ψεύτικα διλήμματα αφορούν μόνο  εκείνους που κάνουν πολιτική.
Οι μαχόμενοι αρχαιολόγοι σε δύσκολους για τη χώρα καιρούς, έκρυβαν τα αρχαία για να μη πέσουν στα χέρια του κατακτητή. Δεν διαπραγματεύονταν εκποίηση Μουσείων, διλήμματα και εναλλακτικές προτάσεις.
Οι μαχόμενοι αρχαιολόγοι δεν έμπαιναν ποτέ σε προτάσεις «υιοθέτησης» ,πώλησης με όρους των αρχαίων αντικειμένων ή κοστολόγησή τους.
        Κάτι σάπιο σέρνεται εδώ και καιρό στην αρχαιολογική Υπηρεσία, ως κόπρος του Αυγεία και πρέπει αυτομάτως να καθαριστεί. Ο κ. Σταμπολίδης, ως διευθυντής του Κυκλαδικού Μουσείου ας θεωρεί ότι θέλει. Αλλά να είναι βέβαιος ότι μια άλλη πολιτική εξουσία θα πρέπει να έχει στην ατζέντα της και τη διερεύνηση  του τρόπου απόκτησης από ιδιωτικά μουσεία, των αντικειμένων και τον έλεγχο ,της αγοραπωλησία τους εν γένει. Τα πολιτιστικά μας μνημεία  σύμφωνα με το νόμο 3028/2003 ανήκουν στο κράτος και τα διαχειρίζεται αυτό.
Να λοιπόν τι θέλει ουσιαστικά η κ. Μενδώνη. Την αλλαγή του θεσμικού πλαισίου. Τη κατάργηση του πιο πάνω νόμου. Να μπούμε στη λογική της αγοράς!
ΟΜΩΣ:
Μια νέα πολιτική στο χώρο του ΥΠΠΟΤ θα πρέπει:
-Να ενισχύσει με όλες του τις δυνάμεις την αρχαιολογική Υπηρεσία και τους ανθρώπους της.
-Να ενδυναμώσει τα Μουσεία με τις εισπράξεις τους  να είναι ανταποδοτικές.
-Να αναδιοργανώσει όλο το ΥΠΠΟΤ μέναν νέο οργανισμό που θα είναι αποκεντρωμένοςκαι όχι υπό τη μέγγενη της κεντρικής διοίκησης.
-Ν΄ αυξηθούν οι  πιστώσεις για τον πολιτισμό από τον τακτικό προυπολογισμό.
-Να συνδεθεί ο πολιτισμός με την Παιδεία.
-Να σταματήσει τα φαστ τρακ που είναι αντίθετα με κάθε επιστημονική δεοντολογία
-Να σταματήσουν να εμπλέκονται ΜΚΟ στις εργασίες της αρχαιολογικής Υπηρεσίας.
-Να σταματήσει ο διαχωρισμός των μνημείων σε Μειζωνος  σημασίας και μη.
-Να διατηρηθούν οι οργανισμοί που παρουσιάζουν έργο όπως το ΤΑΠΑ να ενισχύουν την Υπηρεσία.
-Να σταματήσουν οι φιέστες και επιχορηγήσεις «φιλικών» ή οικογενειακών μουσείων.
-Να γίνουν τα μνημεία μας πραγματικός μοχλός ανάπτυξης.
-Τέλος μια άλλη πολιτική θα υπερασπιστεί με σθένος το δημόσιο χαρακτήρα του πολιτισμού, χωρίς να παραδώσει ούτε πόντο σε ιδιώτες και να είναι σε πλήρη και διαφανή συννενόηση με τους εργαζομένους.
Σ’ αυτή τη νέα πολιτική δεν έχουν θέση κόμματα του μνημονίου και πρόσωπα όπως η κ. Μενδώνη. Δεν έχουν τη δυνατότητα να υπερασπίσουν μια άλλη πολιτική. Υπάρχουν εκείνοι οι άνθρωποι που θ’ αναλάβουν την αναμόρφωση της αρχαιολογικής Υπηρεσίας σε μια εντελώς διαφορετική κατεύθυνση. Το κυριότερο αυτή η πολιτική έχει τον κόσμο με το μέρος της.
Στις 18 του Ιούνη λοιπόν!

Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012

Η προκήρυξη της ΕΣΔΑ και τα μαθήματα πολιτικής κοπτοραπτικής. Ή αλλιώς «….να 'σουν ράφτρα μες στην Κοκκινιά. κι όχι να ζεις μ' αυτή την κομπανία. και να μην ξέρεις τ' άστρο του φονιά».


Αν διαβάσατε την προκήρυξη της ΕΣΔΑ, που παραθέτω σε προηγούμενη ανάρτηση, μπορούμε να προχωρήσουμε σε κάποιες διαπιστώσεις, για τις οποίες  αναλαμβάνω πλήρως την ευθύνη, μιας και δεν είμαι μέλος  και δεν αντιπροσωπεύω κάποια παράταξη του συλλόγου. Από καμιά παράταξη της πλειοψηφίας ή μειοψηφίας δε ζητώ συγκατάβαση, ούτε καν συμπαράσταση σ’ αυτά που γράφω ή σ΄ αυτά που θ΄ ακολουθήσουν.
Η προκήρυξη  της ΕΣΔΑ μιλάει και εξαίρει (και υποδόρια περιφρονεί) τις πρωτοβουλίες που ανέπτυξε ο ΣΕΑ, αλλά δε μας λέει τι έκαναν οι ίδιοι όταν είχαν την πλειοψηφία  στο προεδρείο. Κακώς κατά τη γνώμη μου, εντάσσει τις δράσεις του συλλόγου σε επικοινωνιακή πολιτική. Είναι ανήθικο ή βλακώδες να βλέπεις ως επικοινωνιακή πολιτική την προσπάθεια του συλλόγου να έρθει σε πραγματική επαφή με τα μέλη του.  Είναι φαιδρή η προσπάθεια της ΕΣΔΑ και γίνεται φαιδρότερη όταν θεωρεί «ασύμβατες και φαιδρές» κάποιες δράσεις όπως την κοπτοραπτική. Λυπάμαι για τους συναδέλφους που δεν αναγνωρίζουν την κοπτοραπτική ως αέναη δράση του πολιτισμού μας, αλλά αντίθετα αναγάγουν την «πολιτική κοπτοραπτική» σε κύρια δράση και τακτική τους.
Η προκήρυξη της ΕΣΔΑ μιλάει για την επίθεση στη μισθωτή εργασία και για την αδράνεια που έδειξε δήθεν η πλειοψηφία του Συλλόγου. Κάτι για την πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟΤ; Τα αμέσως επόμενα σημεία, 1.2.3 που σημειώνει η ΕΣΔΑ έτρεχαν από το προηγούμενο ΔΣ. Τι είχε κάνει η ΕΣΔΑ      ;
Προχωρώντας πιο κάτω, θεωρούν κατά τη γνώμη τους ότι διχάζουν τον κλάδο, η δράση ανάρτησης πανώ από την πρόεδρο του Συλλόγου στο Βρεττανικό Μουσείο. Πολύ περισσότερο σημειώνουν τα ιδιαίτερα δυσμενή σχόλια το τύπο . Για ποιον τύπο αλήθεια μιλάει η ΕΣΔΑ. Για τους δημοσιογράφους –παπαγαλάκια θεατές των ΚΑΣ, οι οποίοι παίρνουν γραμμή από τη φίλη Γ.Γ;
Βέβαια η ηγεσία της ΕΣΔΑ και πολλά αναγνωρισμένα μέλη της δεν τα ανέχονται αυτά τα «ασύμβατα». Αλλιώς είχαν μάθει. Με συμβατικά, όμορφα και «αγγελικά πλασμένα» πράγματα. Τα συζητούσαν πρώτα με υψηλά ιστάμενους και  κοπτοραπτικά τα πρόσφεραν στο ΔΣ ως προτάσεις τους. Για την όλη στάση τους επιβραβευτήκαν. Άλλοι έγιναν διευθυντές, άλλοι μέλη ΚΑΣ. Εσείς, εκεί στην ΕΑΚ βρε παιδιά; Μια ζωή συνδικαλιστές; Troue banal …..
Με τη διχαστική αυτή ανακοίνωση, σε πολύ δύσκολες στιγμές για την αρχαιολογική Υπηρεσία, η ΕΣΔΑ καλεί υποκριτικά τους συναδέλφους να δράσουν από κοινού.
Τι ξεχνάει λοιπόν στην προκήρυξη αυτή;
Ότι για τη μισθολογική υποβάθμιση των συναδέλφων, το κούρεμα ανθρώπινου δυναμικού (εφεδρείες) και των ταμείων, τη μη πλήρωση των οδοιπορικών, τη μη καταβολή επιδομάτων και άλλα θεσμικά όπως Μνημεία Μείζονος Ελληνισμού, Μ.Κ.Ο , φταίει συγκεκριμένη πολιτική. Γι αυτή την πολιτική η ΕΣΔΑ ποιεί τη νήσσαν για να μη κακοκαρδίζει «εκλεκτούς φίλους». Η πολιτική των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, η πολιτική των μνημονίων , η πολιτική της ηγεσίας του ΥΠΠΟΤ και κυρίως των κκ. Γερουλάνου - Μενδώνη (γιατί η κ. Μενδώνη είναι ένα πολιτικό πρόσωπο που έχει ακολουθήσει συγκεκριμένη πολιτική από την εποχή της Παπαζώη έως σήμερα και δε το ξεχνάμε) είχε καταστροφικά αποτελέσματα για την υπηρεσία,(απαξίωση, αποδυνάμωση κ.αλ.)
Τέλος, η ΕΣΔΑ απλά επιβεβαιώνει με την ανακοίνωσή της, την εσκεμμένως χαλαρή συνδικαλιστική τακτικής της με την ανύπαρκτη πολιτική κριτική  στην ηγεσία του ΥΠΠΟΤ. Σε μια εποχή που η Πρόεδρος και ολόκληρη η πλειοψηφία του ΔΣ έχει βγει δυναμικά και ουσιαστικά προς τα έξω, δείχνοντας τις μεγάλες δυνατότητες του συλλόγου η ΕΣΔΑ προχωρεί στο διαίρει και βασίλευε. (ψιλό βελονάκι εδώ… μια έξω δυο μέσα)
Αρκεί μια ματιά στο site του Συλλόγου από κάθε συνάδελφο για να συγκρίνει , από τον αριθμό των ανακοινώσεων την εποχή που η ΕΣΔΑ είχε πλειοψηφία, με τον αριθμό και το περιεχόμενο τους σήμερα.
Αναμένω με μεγάλη χαρά νέα ανακοίνωση της ΕΣΔΑ για να μου υπενθυμίζουν ότι υπάρχουν.