Ανοιχτή επιστολή προς τον κ. Κυρ. Μητσοτάκη

Αξιότιμε κ. Υπουργέ.

Διάβασα το άρθρο στο οποίο φαίνεται να δηλώνετε ότι: 
«Θέλω να είμαι ο υπουργός της αξιολόγησης, όχι των απολύσεων» και αμέσως πήγε ο νους μου στην αξία των λέξεων. 
Βαρύγδουπες λέξεις αντικαθιστούν άλλες κι αυτό γιατί έχουν στόχο ν’ αποκρύψουν τους πραγματικούς σας στόχους. Τη μοναδική σχέση που έχουν η απόλυση και η αξιολόγηση είναι ότι και οι δύο λέξεις αρχίζουν από α. 

Είστε γόνος μιας πλούσιας ,πολιτικής οικογένειας με ιστορία ο οποίος προχωρεί σε τέτοιου τύπου δηλώσεις γιατί δε θέλει να χαλάσει το προφίλ του. Ο ίδιος διατείνεστε ότι έχετε δουλέψει πολύ σκληρά στον ιδιωτικό τομέα και γι αυτό έρχεστε να βάλετε τάξη στο δημόσιο. Πως; Μα «αξιολογώντας» λέτε και κρύβετε αυτό που έχετε κατά νου, τις απολύσεις.

Ως εκ τούτου αποφάσισα να διαβάσω το βιογραφικό σας.

Διαβάζω λοιπόν από το επίσημο βιογραφικό σας http://www.kmitsotakis.gr/%CF%80%CE%BF%CE%B9%CF%8C%CF%82-%CE%B5%CE%AF%CE%BC%CE%B1%CE%B9/%CE%B2%CE%B9%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%BA%CF%8C#.UfDwYG1RKJY «Ο Κυρ. Μητσοτάκης αποφοίτησε αριστούχος από το Κολλέγιο Αθηνών» κ. Κυριάκο Μητσοτάκη εμείς δεν καταφέραμε να τελειώσουμε τα πολυδάπανα κολλέγια στα οποία είχε τη δυνατότητα να σας στείλει ο πατέρας σας. Η επαρχία στην οποία ζούσα δεν διέθετε καν τέτοια ευαγή ιδρύματα «συνέχισε τις σπουδές του στην Αμερική» πολύ περισσότερο δεν είχε τη δυνατότητα να με στείλει ο εργαζόμενος πατέρας μου Αμερική. Με το ζόρι μ’ έστειλε στην Αθήνα. Και βεβαίως έδωσα εξετάσεις να μπω στο Γυμνάσιο, να περάσω Πανεπιστήμιο, σ’ Ελληνικό Πανεπιστήμιο. Δεν έφυγα με το φόβο μη τυχόν κι αποτύχω. Διδακτορικό έκανα πολύ αργότερα όταν κατάφερα να αποκτήσω μόνιμη εργασία. Διαβάζοντας τη ζωή σας ως εδώ βλέπω ότι με τα λεφτά σας και τον παρά σας (δικαίωμά σας δε λέω, αλλά δεν είναι ανάγκη να μας τη βγαίνετε ) καταφέρατε να αποκτήσετε κάτι που εμείς πολύ δύσκολα αποκτήσαμε . το πτυχίο και το διδακτορικό. Βέβαια άλλο Harvard, Stanford Harvard Business School και άλλο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

 Συνεχίζοντας το ανάγνωσμα του βιογραφικού σας: «εργάστηκε επί μία δεκαετία στον ιδιωτικό τομέα στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Διετέλεσε οικονομικός αναλυτής στην Chase Investment Bank και σύμβουλος στην κορυφαία εταιρία συμβούλων McKinsey and Company στο Λονδίνο.  Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, εργάστηκε ως ανώτατο στέλεχος επενδύσεων στην Alpha Ventures της Alpha Bank και στη συνέχεια μετακινήθηκε στον Όμιλο της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας.  Διατέλεσε για τρία χρόνια Διευθύνων Σύμβουλος της Εθνικής Επιχειρηματικών Συμμετοχών, την οποία και ανέδειξε σε κορυφαία εταιρεία στην Ελληνική και Βαλκανική αγορά του private equity και του venture capital». Τι μας λέει δηλαδή το βιογραφικό σας; Ότι δουλέψατε σε τράπεζες και επιχειρήσεις τα οποία σήμερα είναι, είτε υπό ανακεφαλαιοποίηση, είτε διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην οικονομία (ποια οικονομία δηλαδή;)της χώρας. Φαντάζομαι ότι αν δεν λεγόσασταν Μητσοτάκης, αλλά για παράδειγμα: Γεωργόπουλος, γιος αγρότη από Καρδίτσα δεν θα είχατε καμιά τύχη. Αν δεν σας το έχει πει κανείς έως τώρα , σας το λέω εγώ. Καμιά τύχη! Πολλοί σπουδαίοι επιστήμονες δεν έχουν τη δική σας πορεία. Τι άλλο βγαίνει από το Βιογραφικό σας; Ότι είστε ο άνθρωπος των τραπεζών και των επιχειρηματικών ομίλων στη κυβέρνηση. Α, μιας κι είπα κυβέρνηση, ούτε καν στη κυβέρνηση θα ήσασταν αν δεν λεγόσασταν Μητσοτάκης. Υπάλληλος κατηγορίας ΠΕ σε υπουργείο θα ήσασταν και τώρα θα ψαχνόσασταν αν απολύεστε ή όχι.

κ Κ Μητσοτάκη.

 Όλα στη ζωή σας, έχουν πάει ρόδινα. Καμία δυσκολία, καμιά αξιολόγηση δεν είδα από το βιογραφικό σας. Πολύ περισσότερο δεν είδα, ούτε «σκληρό», ούτε μαλακό ΑΣΕΠ. Μια ζωή με τα λεφτά σας και τ’ όνομά σας σπουδάζατε και βραβεία παίρνατε και θέσεις σε Τράπεζες καταλαμβάνατε και βουλευτής και υπουργός γίνατε. Πολύ περισσότερο δε γνωρίζετε από χειρωνακτική εργασία. φαντάζομαι στις φωτογραφίες του φωτογραφικού εφηβικού σας άλμπουμ θα έχετε απεικονίσεις από ταξίδια στην Ευρώπη και από ταξίδια στα κότερα και στο ευρύχωρο σπίτι σας στη Κρήτη. Κάποιοι σαν και μας έχουν φωτογραφίες με συμμαθητές στα χωράφια, στο άρμεγμα των γελαδιών, δουλειές στο λιμάνι του Πειραιά για να βγάλουμε το νοίκι στην Αθήνα. Αυτά τι θεωρούνται ιδιωτικός ή δημόσιος τομέας;

Μας συγχωρείτε πολύ που αγαπήσαμε τελικώς την αρχαιολογία, που δοθήκαμε σ’ αυτή ψυχή τε και σώματι, που ακόμα και τώρα βάζουμε λεφτά από τη τσέπη μας για «υπηρεσιακές ανάγκες». Συγνώμη που δεν είχαμε πατέρα έναν Μητσοτάκη (τον δικό μας τον προτιμούμε) Πείτε μας τι θέλετε ακριβώς για να μη μένετε άυπνος; Να σας κάνουμε τη χάρη να παραδεχθούμε ότι είμαστε τεμπέληδες, επίορκοι κλπ. Αυτό δεν πρόκειται να γίνει.

Μια πρόταση έχω να σας κάνω. Απευθυνθείτε στον κ. Παναγιωτόπουλο. Ζήστε μια βδομάδα δίπλα στις υποθέσεις ενός αρχαιολόγου, να πάτε αυτοψία, να αντιμετωπίσετε τους πολίτες, να δουλέψετε και χειρωνακτικά έως το βράδυ.(εμένα η προηγούμενη εμπειρία  μου ’κανε καλό, εσείς θα μάθετε) Είμαι βέβαιος ότι από την κούραση θα κοιμηθείτε σα πουλάκι και την επομένη ούτε καν θα μιλάτε για απολύσεις και κοπανατζήδες. Το αυτό να κάνετε και σ΄ ένα νοσοκομείο δίπλα στους νοσηλευτές. Να ζήσετε επίσης την αγωνία των πληρωμών των φόρων την αδυναμία να βγάλεις σε πέρας τα παιδιά σου.

Το να ψάχνετε λοιπόν να βρείτε λόγους για να απολύσετε δημόσιους υπαλλήλους είναι κάτι που σχετικά είναι εύκολο. Τα όρια τα βάζετε εσείς, ένας άνθρωπος που δεν γνωρίζει από δημόσια Διοίκηση, που βλέπει αριθμούς κι ας μη κοιμάται όπως δηλώνει τα βράδια. Εγώ καταλαβαίνω ότι ο μόνος λόγος που δεν κοιμάστε είναι για το αν θα κάνετε τη χάρη στις υποχρεώσεις των δανειστών.

κ. Υπουργέ, εγώ πιθανώς ν’ απολυθώ γιατί ακόμη δεν έχω καταλάβει τι εννοείται «επίορκος, αξιολόγηση, μαλακό ΑΣΕΠ, σκληρό ΑΣΕΠ, γραπτός διαγωνισμός, μοριοδότηση» κλπ, κλπ. Πολύ περισσότερο δεν πρόκειται να το καταλάβουν τα παιδιά μου, ούτε τα παιδιά κάποιου άλλου απολυμένου συναδέλφου ή καθηγητού με διδακτορικό. Μόλις απολυθώ βεβαίως θα καταλάβουν τις συνέπειες των ενεργειών σας. Με το ζόρι (και αν)θα καταφέρω να τα στείλω να σπουδάσουν, εντός Ελλάδας. Δε θα πάρουν ποτέ βραβείο, όπως εσείς. Δε θα βρουν εύκολα δουλειά γιατί ο πατέρας τους θα είναι ένας απολυμένος και διωκόμενος ως επίορκος. Εσείς με τα αστραφτερά σας μάτια (όχι από αγρύπνια είναι σίγουρο) αλλά από ικανοποίηση θα θεωρήσετε ότι τα καταφέρατε.

Αλλά στη ζωή δεν είναι όλα ρόδινα. Εκεί που νομίζεις ότι όλο το κόσμο τον έχεις στο χέρι σου, το ανοίγεις και δεν έχεις τίποτε, παρά μόνο αέρα κοπανιστό!. Πολύ περισσότερο οποία είναι η έκπληξη όταν πας να καθίσεις κι έχει εξαφανιστεί η καρέκλα σου. Και θα την έχουμε τραβήξει εμείς, σας το λέω για να μη ξαφνιαστείτε...

 © Επιμελητής